Verbum

анлайнавы слоўнік

яныча́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

яныча́рскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	яныча́рскі	яныча́рская	яныча́рскае	яныча́рскія
Р.	яныча́рскага	яныча́рскай яныча́рскае	яныча́рскага	яныча́рскіх
Д.	яныча́рскаму	яныча́рскай	яныча́рскаму	яныча́рскім
В.	яныча́рскі (неадуш.) яныча́рскага (адуш.)	яныча́рскую	яныча́рскае	яныча́рскія (неадуш.) яныча́рскіх (адуш.)
Т.	яныча́рскім	яныча́рскай яныча́рскаю	яныча́рскім	яныча́рскімі
М.	яныча́рскім	яныча́рскай	яныча́рскім	яныча́рскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Янышы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы