спо́пелены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
спо́пелены |
спо́пеленая |
спо́пеленае |
спо́пеленыя |
| Р. |
спо́пеленага |
спо́пеленай спо́пеленае |
спо́пеленага |
спо́пеленых |
| Д. |
спо́пеленаму |
спо́пеленай |
спо́пеленаму |
спо́пеленым |
| В. |
спо́пелены (неадуш.) спо́пеленага (адуш.) |
спо́пеленую |
спо́пеленае |
спо́пеленыя (неадуш.) спо́пеленых (адуш.) |
| Т. |
спо́пеленым |
спо́пеленай спо́пеленаю |
спо́пеленым |
спо́пеленымі |
| М. |
спо́пеленым |
спо́пеленай |
спо́пеленым |
спо́пеленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
спо́пеліць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
спо́пелю |
спо́пелім |
| 2-я ас. |
спо́пеліш |
спо́пеліце |
| 3-я ас. |
спо́пеліць |
спо́пеляць |
| Прошлы час |
| м. |
спо́пеліў |
спо́пелілі |
| ж. |
спо́пеліла |
| н. |
спо́пеліла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
спо́пель |
спо́пельце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
спо́пелячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
спо́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
спо́р |
спо́ры |
| Р. |
спо́ру |
спо́раў |
| Д. |
спо́ру |
спо́рам |
| В. |
спо́р |
спо́ры |
| Т. |
спо́рам |
спо́рамі |
| М. |
спо́ры |
спо́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спо́ра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
спо́ра |
спо́ры |
| Р. |
спо́ры |
спо́р |
| Д. |
спо́ры |
спо́рам |
| В. |
спо́ру |
спо́ры |
| Т. |
спо́рай спо́раю |
спо́рамі |
| М. |
спо́ры |
спо́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спорабла́ст
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
спорабла́ст |
спорабла́сты |
| Р. |
спорабла́ста |
спорабла́стаў |
| Д. |
спорабла́сту |
спорабла́стам |
| В. |
спорабла́ст |
спорабла́сты |
| Т. |
спорабла́стам |
спорабла́стамі |
| М. |
спорабла́сце |
спорабла́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Спо́рава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Спо́рава |
| Р. |
Спо́рава |
| Д. |
Спо́раву |
| В. |
Спо́рава |
| Т. |
Спо́равам |
| М. |
Спо́раве |
спо́равы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
спо́равы |
спо́равая |
спо́равае |
спо́равыя |
| Р. |
спо́равага |
спо́равай спо́равае |
спо́равага |
спо́равых |
| Д. |
спо́раваму |
спо́равай |
спо́раваму |
спо́равым |
| В. |
спо́равы (неадуш.) спо́равага (адуш.) |
спо́равую |
спо́равае |
спо́равыя (неадуш.) спо́равых (адуш.) |
| Т. |
спо́равым |
спо́равай спо́раваю |
спо́равым |
спо́равымі |
| М. |
спо́равым |
спо́равай |
спо́равым |
спо́равых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.