спавяшча́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
спавяшча́льніца |
спавяшча́льніцы |
| Р. |
спавяшча́льніцы |
спавяшча́льніц |
| Д. |
спавяшча́льніцы |
спавяшча́льніцам |
| В. |
спавяшча́льніцу |
спавяшча́льніц |
| Т. |
спавяшча́льніцай спавяшча́льніцаю |
спавяшча́льніцамі |
| М. |
спавяшча́льніцы |
спавяшча́льніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
спавяшча́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
спавяшча́ецца |
спавяшча́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
спавяшча́ўся |
спавяшча́ліся |
| ж. |
спавяшча́лася |
| н. |
спавяшча́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
спавяшча́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
спавяшча́ю |
спавяшча́ем |
| 2-я ас. |
спавяшча́еш |
спавяшча́еце |
| 3-я ас. |
спавяшча́е |
спавяшча́юць |
| Прошлы час |
| м. |
спавяшча́ў |
спавяшча́лі |
| ж. |
спавяшча́ла |
| н. |
спавяшча́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
спавяшча́й |
спавяшча́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
спавяшча́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
спавяшчэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
спавяшчэ́нне |
| Р. |
спавяшчэ́ння |
| Д. |
спавяшчэ́нню |
| В. |
спавяшчэ́нне |
| Т. |
спавяшчэ́ннем |
| М. |
спавяшчэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
спага́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
спага́д |
спага́ды |
| Р. |
спага́ду |
спага́даў |
| Д. |
спага́ду |
спага́дам |
| В. |
спага́д |
спага́ды |
| Т. |
спага́дам |
спага́дамі |
| М. |
спага́дзе |
спага́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
спага́да
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
спага́да |
| Р. |
спага́ды |
| Д. |
спага́дзе |
| В. |
спага́ду |
| Т. |
спага́дай спага́даю |
| М. |
спага́дзе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спагада́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
спагада́нне |
| Р. |
спагада́ння |
| Д. |
спагада́нню |
| В. |
спагада́нне |
| Т. |
спагада́ннем |
| М. |
спагада́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спагада́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
спагада́ю |
спагада́ем |
| 2-я ас. |
спагада́еш |
спагада́еце |
| 3-я ас. |
спагада́е |
спагада́юць |
| Прошлы час |
| м. |
спагада́ў |
спагада́лі |
| ж. |
спагада́ла |
| н. |
спагада́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
спагада́й |
спагада́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
спагада́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спага́дваць
‘выказваць спагаду каму-небудзь, чаму-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
спага́дваю |
спага́дваем |
| 2-я ас. |
спага́дваеш |
спага́дваеце |
| 3-я ас. |
спага́двае |
спага́дваюць |
| Прошлы час |
| м. |
спага́дваў |
спага́двалі |
| ж. |
спага́двала |
| н. |
спага́двала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
спага́двай |
спага́двайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
спага́дваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.