Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

глу́ш

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Глу́ша

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

глуша́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

глуша́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

глушанё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

Іншыя варыянты: глушаня́.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

глушану́ць

‘прыглушыць, ударыць каго-небудзь; ударам па лёдзе або падводным выбухам давесці рыбу да стану здранцвення’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

глу́шаны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	глу́шаны	глу́шаная	глу́шанае	глу́шаныя
Р.	глу́шанага	глу́шанай глу́шанае	глу́шанага	глу́шаных
Д.	глу́шанаму	глу́шанай	глу́шанаму	глу́шаным
В.	глу́шаны (неадуш.) глу́шанага (адуш.)	глу́шаную	глу́шанае	глу́шаныя (неадуш.) глу́шаных (адуш.)
Т.	глу́шаным	глу́шанай глу́шанаю	глу́шаным	глу́шанымі
М.	глу́шаным	глу́шанай	глу́шаным	глу́шаных

Крыніцы: piskunou2012.

глу́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	глу́шаны	глу́шаная	глу́шанае	глу́шаныя
Р.	глу́шанага	глу́шанай глу́шанае	глу́шанага	глу́шаных
Д.	глу́шанаму	глу́шанай	глу́шанаму	глу́шаным
В.	глу́шаны (неадуш.) глу́шанага (адуш.)	глу́шаную	глу́шанае	глу́шаныя (неадуш.) глу́шаных (адуш.)
Т.	глу́шаным	глу́шанай глу́шанаю	глу́шаным	глу́шанымі
М.	глу́шаным	глу́шанай	глу́шаным	глу́шаных

Крыніцы: piskunou2012.

глушаня́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

Іншыя варыянты: глушанё́.

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

Глу́шка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Verbum