генеры́раваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
генеры́рую |
генеры́руем |
2-я ас. |
генеры́руеш |
генеры́руеце |
3-я ас. |
генеры́руе |
генеры́руюць |
Прошлы час |
м. |
генеры́раваў |
генеры́равалі |
ж. |
генеры́равала |
н. |
генеры́равала |
Загадны лад |
2-я ас. |
генеры́руй |
генеры́руйце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
генеры́руючы |
Іншыя варыянты:
генерава́ць.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
генеры́руемы
дзеепрыметнік, залежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
генеры́руемы |
генеры́руемая |
генеры́руемае |
генеры́руемыя |
Р. |
генеры́руемага |
генеры́руемай генеры́руемае |
генеры́руемага |
генеры́руемых |
Д. |
генеры́руемаму |
генеры́руемай |
генеры́руемаму |
генеры́руемым |
В. |
генеры́руемы генеры́руемага |
генеры́руемую |
генеры́руемае |
генеры́руемыя |
Т. |
генеры́руемым |
генеры́руемай генеры́руемаю |
генеры́руемым |
генеры́руемымі |
М. |
генеры́руемым |
генеры́руемай |
генеры́руемым |
генеры́руемых |
гене́тык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гене́тык |
гене́тыкі |
Р. |
гене́тыка |
гене́тыкаў |
Д. |
гене́тыку |
гене́тыкам |
В. |
гене́тыка |
гене́тыкаў |
Т. |
гене́тыкам |
гене́тыкамі |
М. |
гене́тыку |
гене́тыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гене́тыка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
гене́тыка |
Р. |
гене́тыкі |
Д. |
гене́тыцы |
В. |
гене́тыку |
Т. |
гене́тыкай гене́тыкаю |
М. |
гене́тыцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
генеты́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
генеты́чна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.