гуза́ць
‘біць вяроўкай каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
гуза́ю |
гуза́ем |
| 2-я ас. |
гуза́еш |
гуза́еце |
| 3-я ас. |
гуза́е |
гуза́юць |
| Прошлы час |
| м. |
гуза́ў |
гуза́лі |
| ж. |
гуза́ла |
| н. |
гуза́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
гуза́й |
гуза́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
гуза́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Гу́згалаўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Гу́згалаўка |
| Р. |
Гу́згалаўкі |
| Д. |
Гу́згалаўцы |
| В. |
Гу́згалаўку |
| Т. |
Гу́згалаўкай Гу́згалаўкаю |
| М. |
Гу́згалаўцы |
гузе́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
гузе́нне |
| Р. |
гузе́ння |
| Д. |
гузе́нню |
| В. |
гузе́нне |
| Т. |
гузе́ннем |
| М. |
гузе́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
гузе́чніца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гузе́чніца |
гузе́чніцы |
| Р. |
гузе́чніцы |
гузе́чніц |
| Д. |
гузе́чніцы |
гузе́чніцам |
| В. |
гузе́чніцу |
гузе́чніцы |
| Т. |
гузе́чніцай гузе́чніцаю |
гузе́чніцамі |
| М. |
гузе́чніцы |
гузе́чніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
гузё́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
гузё́нка |
| Р. |
гузё́нкі |
| Д. |
гузё́нцы |
| В. |
гузё́нку |
| Т. |
гузё́нкай гузё́нкаю |
| М. |
гузё́нцы |
Крыніцы:
piskunou2012.
гу́зік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гу́зік |
гу́зікі |
| Р. |
гу́зіка |
гу́зікаў |
| Д. |
гу́зіку |
гу́зікам |
| В. |
гу́зік |
гу́зікі |
| Т. |
гу́зікам |
гу́зікамі |
| М. |
гу́зіку |
гу́зіках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гу́зікавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гу́зікавы |
гу́зікавая |
гу́зікавае |
гу́зікавыя |
| Р. |
гу́зікавага |
гу́зікавай гу́зікавае |
гу́зікавага |
гу́зікавых |
| Д. |
гу́зікаваму |
гу́зікавай |
гу́зікаваму |
гу́зікавым |
| В. |
гу́зікавы (неадуш.) гу́зікавага (адуш.) |
гу́зікавую |
гу́зікавае |
гу́зікавыя (неадуш.) гу́зікавых (адуш.) |
| Т. |
гу́зікавым |
гу́зікавай гу́зікаваю |
гу́зікавым |
гу́зікавымі |
| М. |
гу́зікавым |
гу́зікавай |
гу́зікавым |
гу́зікавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гу́зічак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гу́зічак |
гу́зічкі |
| Р. |
гу́зічка |
гу́зічкаў |
| Д. |
гу́зічку |
гу́зічкам |
| В. |
гу́зічак |
гу́зічкі |
| Т. |
гу́зічкам |
гу́зічкамі |
| М. |
гу́зічку |
гу́зічках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
гу́зка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гу́зка |
гу́зкі |
| Р. |
гу́зкі |
гу́зак |
| Д. |
гу́зцы |
гу́зкам |
| В. |
гу́зку |
гу́зкі |
| Т. |
гу́зкай гу́зкаю |
гу́зкамі |
| М. |
гу́зцы |
гу́зках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
гу́зна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гу́зна |
гу́зны |
| Р. |
гу́зна |
гу́знаў |
| Д. |
гу́зну |
гу́знам |
| В. |
гу́зна |
гу́зны |
| Т. |
гу́знам |
гу́знамі |
| М. |
гу́зне |
гу́знах |
Крыніцы:
piskunou2012.