Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвдеёжзілмноруыэюя-

Гудэ́лішкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Гудэ́лішкі
Р. Гудэ́лішак
Гудэ́лішкаў
Д. Гудэ́лішкам
В. Гудэ́лішкі
Т. Гудэ́лішкамі
М. Гудэ́лішках

Гудэрыя́н

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Гудэрыя́н
Р. Гудэрыя́на
Д. Гудэрыя́ну
В. Гудэрыя́на
Т. Гудэрыя́нам
М. Гудэрыя́не

гуд-ба́й

выклічнік

Крыніцы: piskunou2012.

гу́ж

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гу́ж гужы́
Р. гу́жа
гужа́		 гужо́ў
Д. гу́жу
гужу́		 гужа́м
В. гу́ж гужы́
Т. гу́жам
гужо́м		 гужа́мі
М. гу́жы
гужы́		 гужа́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гужава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гужава́ты гужава́тая гужава́тае гужава́тыя
Р. гужава́тага гужава́тай
гужава́тае		 гужава́тага гужава́тых
Д. гужава́таму гужава́тай гужава́таму гужава́тым
В. гужава́ты (неадуш.)
гужава́тага (адуш.)		 гужава́тую гужава́тае гужава́тыя (неадуш.)
гужава́тых (адуш.)
Т. гужава́тым гужава́тай
гужава́таю		 гужава́тым гужава́тымі
М. гужава́тым гужава́тай гужава́тым гужава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

гужава́ць

‘круціцца, увівацца каля каго-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гужу́ю гужу́ем
2-я ас. гужу́еш гужу́еце
3-я ас. гужу́е гужу́юць
Прошлы час
м. гужава́ў гужава́лі
ж. гужава́ла
н. гужава́ла
Загадны лад
2-я ас. гужу́й гужу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час гужу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

гужа́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гужа́вы гужа́вая гужа́вае гужа́выя
Р. гужа́вага гужа́вай
гужа́вае		 гужа́вага гужа́вых
Д. гужа́ваму гужа́вай гужа́ваму гужа́вым
В. гужа́вы (неадуш.) гужа́вую гужа́вае гужа́выя (неадуш.)
Т. гужа́вым гужа́вай
гужа́ваю		 гужа́вым гужа́вымі
М. гужа́вым гужа́вай гужа́вым гужа́вых

Крыніцы: krapivabr2012.

гужавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гужавы́ гужава́я гужаво́е гужавы́я
Р. гужаво́га гужаво́й
гужаво́е		 гужаво́га гужавы́х
Д. гужаво́му гужаво́й гужаво́му гужавы́м
В. гужавы́ (неадуш.)
гужаво́га (адуш.)		 гужаву́ю гужаво́е гужавы́я (неадуш.)
гужавы́х (адуш.)
Т. гужавы́м гужаво́й
гужаво́ю		 гужавы́м гужавы́мі
М. гужавы́м гужаво́й гужавы́м гужавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гу́жам

прыслоўе, утворана ад назоўніка

станоўч. выш. найвыш.
гу́жам - -

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гужо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гужо́вы гужо́вая гужо́вае гужо́выя
Р. гужо́вага гужо́вай
гужо́вае		 гужо́вага гужо́вых
Д. гужо́ваму гужо́вай гужо́ваму гужо́вым
В. гужо́вы (неадуш.)
гужо́вага (адуш.)		 гужо́вую гужо́вае гужо́выя (неадуш.)
гужо́вых (адуш.)
Т. гужо́вым гужо́вай
гужо́ваю		 гужо́вым гужо́вымі
М. гужо́вым гужо́вай гужо́вым гужо́вых

Крыніцы: piskunou2012.