гужава́ць

‘круціцца, увівацца каля каго-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гужу́ю гужу́ем
2-я ас. гужу́еш гужу́еце
3-я ас. гужу́е гужу́юць
Прошлы час
м. гужава́ў гужава́лі
ж. гужава́ла
н. гужава́ла
Загадны лад
2-я ас. гужу́й гужу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час гужу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)