старцава́ць
дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
старцу́ю |
старцу́ем |
| 2-я ас. |
старцу́еш |
старцу́еце |
| 3-я ас. |
старцу́е |
старцу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
старцава́ў |
старцава́лі |
| ж. |
старцава́ла |
| н. |
старцава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
старцу́й |
старцу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
старцу́ючы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
старцава́ць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
старцу́ю |
старцу́ем |
| 2-я ас. |
старцу́еш |
старцу́еце |
| 3-я ас. |
старцу́е |
старцу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
старцава́ў |
старцава́лі |
| ж. |
старцава́ла |
| н. |
старцава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
старцу́й |
старцу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
старцава́ўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
старцё́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
старцё́р |
старцё́ры |
| Р. |
старцё́ра |
старцё́раў |
| Д. |
старцё́ру |
старцё́рам |
| В. |
старцё́р |
старцё́ры |
| Т. |
старцё́рам |
старцё́рамі |
| М. |
старцё́ры |
старцё́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996.
старцо́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
старцо́ваны |
старцо́ваная |
старцо́ванае |
старцо́ваныя |
| Р. |
старцо́ванага |
старцо́ванай |
старцо́ванага |
старцо́ваных |
| Д. |
старцо́ванаму |
старцо́ванай |
старцо́ванаму |
старцо́ваным |
| В. |
старцо́ваны |
старцо́ваную |
старцо́ванае |
старцо́ваныя старцо́ваных |
| Т. |
старцо́ваным |
старцо́ванай старцо́ванаю |
старцо́ваным |
старцо́ванымі |
| М. |
старцо́ваным |
старцо́ванай |
старцо́ваным |
старцо́ваных |
Кароткая форма: старцо́вана.
Крыніцы:
krapivabr2012.
старцо́ўка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
старцо́ўка |
старцо́ўкі |
| Р. |
старцо́ўкі |
старцо́вак |
| Д. |
старцо́ўцы |
старцо́ўкам |
| В. |
старцо́ўку |
старцо́вак |
| Т. |
старцо́ўкай старцо́ўкаю |
старцо́ўкамі |
| М. |
старцо́ўцы |
старцо́ўках |
Крыніцы:
piskunou2012.
старцо́ўскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
старцо́ўскі |
старцо́ўская |
старцо́ўскае |
старцо́ўскія |
| Р. |
старцо́ўскага |
старцо́ўскай старцо́ўскае |
старцо́ўскага |
старцо́ўскіх |
| Д. |
старцо́ўскаму |
старцо́ўскай |
старцо́ўскаму |
старцо́ўскім |
| В. |
старцо́ўскі (неадуш.) старцо́ўскага (адуш.) |
старцо́ўскую |
старцо́ўскае |
старцо́ўскія (неадуш.) старцо́ўскіх (адуш.) |
| Т. |
старцо́ўскім |
старцо́ўскай старцо́ўскаю |
старцо́ўскім |
старцо́ўскімі |
| М. |
старцо́ўскім |
старцо́ўскай |
старцо́ўскім |
старцо́ўскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Ста́рч
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Ста́рч |
| Р. |
Ста́рча |
| Д. |
Ста́рчу |
| В. |
Ста́рч |
| Т. |
Ста́рчам |
| М. |
Ста́рчы |
старчава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
старчава́нне |
| Р. |
старчава́ння |
| Д. |
старчава́нню |
| В. |
старчава́нне |
| Т. |
старчава́ннем |
| М. |
старчава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
старчава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
старчу́ю |
старчу́ем |
| 2-я ас. |
старчу́еш |
старчу́еце |
| 3-я ас. |
старчу́е |
старчу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
старчава́ў |
старчава́лі |
| ж. |
старчава́ла |
| н. |
старчава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
старчу́й |
старчу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
старчу́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.