старчава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. старчу́ю старчу́ем
2-я ас. старчу́еш старчу́еце
3-я ас. старчу́е старчу́юць
Прошлы час
м. старчава́ў старчава́лі
ж. старчава́ла
н. старчава́ла
Загадны лад
2-я ас. старчу́й старчу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час старчу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)