Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвдеёжзілмноруыэюя-

грэ́ка-скі́фскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грэ́ка-скі́фскі грэ́ка-скі́фская грэ́ка-скі́фскае грэ́ка-скі́фскія
Р. грэ́ка-скі́фскага грэ́ка-скі́фскай
грэ́ка-скі́фскае		 грэ́ка-скі́фскага грэ́ка-скі́фскіх
Д. грэ́ка-скі́фскаму грэ́ка-скі́фскай грэ́ка-скі́фскаму грэ́ка-скі́фскім
В. грэ́ка-скі́фскі (неадуш.)
грэ́ка-скі́фскага (адуш.)		 грэ́ка-скі́фскую грэ́ка-скі́фскае грэ́ка-скі́фскія (неадуш.)
грэ́ка-скі́фскіх (адуш.)
Т. грэ́ка-скі́фскім грэ́ка-скі́фскай
грэ́ка-скі́фскаю		 грэ́ка-скі́фскім грэ́ка-скі́фскімі
М. грэ́ка-скі́фскім грэ́ка-скі́фскай грэ́ка-скі́фскім грэ́ка-скі́фскіх

Крыніцы: piskunou2012.

грэ́ка-славя́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грэ́ка-славя́нскі грэ́ка-славя́нская грэ́ка-славя́нскае грэ́ка-славя́нскія
Р. грэ́ка-славя́нскага грэ́ка-славя́нскай
грэ́ка-славя́нскае		 грэ́ка-славя́нскага грэ́ка-славя́нскіх
Д. грэ́ка-славя́нскаму грэ́ка-славя́нскай грэ́ка-славя́нскаму грэ́ка-славя́нскім
В. грэ́ка-славя́нскі (неадуш.)
грэ́ка-славя́нскага (адуш.)		 грэ́ка-славя́нскую грэ́ка-славя́нскае грэ́ка-славя́нскія (неадуш.)
грэ́ка-славя́нскіх (адуш.)
Т. грэ́ка-славя́нскім грэ́ка-славя́нскай
грэ́ка-славя́нскаю		 грэ́ка-славя́нскім грэ́ка-славя́нскімі
М. грэ́ка-славя́нскім грэ́ка-славя́нскай грэ́ка-славя́нскім грэ́ка-славя́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

грэ́ка-турэ́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грэ́ка-турэ́цкі грэ́ка-турэ́цкая грэ́ка-турэ́цкае грэ́ка-турэ́цкія
Р. грэ́ка-турэ́цкага грэ́ка-турэ́цкай
грэ́ка-турэ́цкае		 грэ́ка-турэ́цкага грэ́ка-турэ́цкіх
Д. грэ́ка-турэ́цкаму грэ́ка-турэ́цкай грэ́ка-турэ́цкаму грэ́ка-турэ́цкім
В. грэ́ка-турэ́цкі (неадуш.)
грэ́ка-турэ́цкага (адуш.)		 грэ́ка-турэ́цкую грэ́ка-турэ́цкае грэ́ка-турэ́цкія (неадуш.)
грэ́ка-турэ́цкіх (адуш.)
Т. грэ́ка-турэ́цкім грэ́ка-турэ́цкай
грэ́ка-турэ́цкаю		 грэ́ка-турэ́цкім грэ́ка-турэ́цкімі
М. грэ́ка-турэ́цкім грэ́ка-турэ́цкай грэ́ка-турэ́цкім грэ́ка-турэ́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

грэ́ка-фракі́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грэ́ка-фракі́йскі грэ́ка-фракі́йская грэ́ка-фракі́йскае грэ́ка-фракі́йскія
Р. грэ́ка-фракі́йскага грэ́ка-фракі́йскай
грэ́ка-фракі́йскае		 грэ́ка-фракі́йскага грэ́ка-фракі́йскіх
Д. грэ́ка-фракі́йскаму грэ́ка-фракі́йскай грэ́ка-фракі́йскаму грэ́ка-фракі́йскім
В. грэ́ка-фракі́йскі (неадуш.)
грэ́ка-фракі́йскага (адуш.)		 грэ́ка-фракі́йскую грэ́ка-фракі́йскае грэ́ка-фракі́йскія (неадуш.)
грэ́ка-фракі́йскіх (адуш.)
Т. грэ́ка-фракі́йскім грэ́ка-фракі́йскай
грэ́ка-фракі́йскаю		 грэ́ка-фракі́йскім грэ́ка-фракі́йскімі
М. грэ́ка-фракі́йскім грэ́ка-фракі́йскай грэ́ка-фракі́йскім грэ́ка-фракі́йскіх

Крыніцы: piskunou2012.

грэ́лачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. грэ́лачка грэ́лачкі
Р. грэ́лачкі грэ́лачак
Д. грэ́лачцы грэ́лачкам
В. грэ́лачку грэ́лачкі
Т. грэ́лачкай
грэ́лачкаю		 грэ́лачкамі
М. грэ́лачцы грэ́лачках

Крыніцы: piskunou2012.

грэ́лачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грэ́лачны грэ́лачная грэ́лачнае грэ́лачныя
Р. грэ́лачнага грэ́лачнай
грэ́лачнае		 грэ́лачнага грэ́лачных
Д. грэ́лачнаму грэ́лачнай грэ́лачнаму грэ́лачным
В. грэ́лачны
грэ́лачнага		 грэ́лачную грэ́лачнае грэ́лачныя
грэ́лачных
Т. грэ́лачным грэ́лачнай
грэ́лачнаю		 грэ́лачным грэ́лачнымі
М. грэ́лачным грэ́лачнай грэ́лачным грэ́лачных

Крыніцы: tsblm1996.

грэ́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. грэ́лка грэ́лкі
Р. грэ́лкі грэ́лак
Д. грэ́лцы грэ́лкам
В. грэ́лку грэ́лкі
Т. грэ́лкай
грэ́лкаю		 грэ́лкамі
М. грэ́лцы грэ́лках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

грэ́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. грэ́на
Р. грэ́ны
Д. грэ́не
В. грэ́ну
Т. грэ́най
грэ́наю
М. грэ́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Грэна́да

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Грэна́да
Р. Грэна́ды
Д. Грэна́дзе
В. Грэна́ду
Т. Грэна́дай
Грэна́даю
М. Грэна́дзе

грэнадзё́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. грэнадзё́р грэнадзё́ры
Р. грэнадзё́ра грэнадзё́раў
Д. грэнадзё́ру грэнадзё́рам
В. грэнадзё́ра грэнадзё́раў
Т. грэнадзё́рам грэнадзё́рамі
М. грэнадзё́ру грэнадзё́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.