грэ́ка-турэ́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грэ́ка-турэ́цкі грэ́ка-турэ́цкая грэ́ка-турэ́цкае грэ́ка-турэ́цкія
Р. грэ́ка-турэ́цкага грэ́ка-турэ́цкай
грэ́ка-турэ́цкае		 грэ́ка-турэ́цкага грэ́ка-турэ́цкіх
Д. грэ́ка-турэ́цкаму грэ́ка-турэ́цкай грэ́ка-турэ́цкаму грэ́ка-турэ́цкім
В. грэ́ка-турэ́цкі (неадуш.)
грэ́ка-турэ́цкага (адуш.)		 грэ́ка-турэ́цкую грэ́ка-турэ́цкае грэ́ка-турэ́цкія (неадуш.)
грэ́ка-турэ́цкіх (адуш.)
Т. грэ́ка-турэ́цкім грэ́ка-турэ́цкай
грэ́ка-турэ́цкаю		 грэ́ка-турэ́цкім грэ́ка-турэ́цкімі
М. грэ́ка-турэ́цкім грэ́ка-турэ́цкай грэ́ка-турэ́цкім грэ́ка-турэ́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)