старублё́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
старублё́вы |
старублё́вая |
старублё́вае |
старублё́выя |
| Р. |
старублё́вага |
старублё́вай старублё́вае |
старублё́вага |
старублё́вых |
| Д. |
старублё́ваму |
старублё́вай |
старублё́ваму |
старублё́вым |
| В. |
старублё́вы (неадуш.) старублё́вага (адуш.) |
старублё́вую |
старублё́вае |
старублё́выя (неадуш.) старублё́вых (адуш.) |
| Т. |
старублё́вым |
старублё́вай старублё́ваю |
старублё́вым |
старублё́вымі |
| М. |
старублё́вым |
старублё́вай |
старублё́вым |
старублё́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
старублё́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
старублё́ўка |
старублё́ўкі |
| Р. |
старублё́ўкі |
старублё́вак |
| Д. |
старублё́ўцы |
старублё́ўкам |
| В. |
старублё́ўку |
старублё́ўкі |
| Т. |
старублё́ўкай старублё́ўкаю |
старублё́ўкамі |
| М. |
старублё́ўцы |
старублё́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Старуны́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Старуны́ |
| Р. |
Старуно́ў |
| Д. |
Старуна́м |
| В. |
Старуны́ |
| Т. |
Старуна́мі |
| М. |
Старуна́х |
Стару́шкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Стару́шкі |
| Р. |
Стару́шак Стару́шкаў |
| Д. |
Стару́шкам |
| В. |
Стару́шкі |
| Т. |
Стару́шкамі |
| М. |
Стару́шках |
старцава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
старцава́нне |
| Р. |
старцава́ння |
| Д. |
старцава́нню |
| В. |
старцава́нне |
| Т. |
старцава́ннем |
| М. |
старцава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
старцава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
старцава́ны |
старцава́ная |
старцава́нае |
старцава́ныя |
| Р. |
старцава́нага |
старцава́най старцава́нае |
старцава́нага |
старцава́ных |
| Д. |
старцава́наму |
старцава́най |
старцава́наму |
старцава́ным |
| В. |
старцава́ны (неадуш.) старцава́нага (адуш.) |
старцава́ную |
старцава́нае |
старцава́ныя (неадуш.) старцава́ных (адуш.) |
| Т. |
старцава́ным |
старцава́най старцава́наю |
старцава́ным |
старцава́нымі |
| М. |
старцава́ным |
старцава́най |
старцава́ным |
старцава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
старцава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
старцава́ны |
старцава́ная |
старцава́нае |
старцава́ныя |
| Р. |
старцава́нага |
старцава́най старцава́нае |
старцава́нага |
старцава́ных |
| Д. |
старцава́наму |
старцава́най |
старцава́наму |
старцава́ным |
| В. |
старцава́ны (неадуш.) старцава́нага (адуш.) |
старцава́ную |
старцава́нае |
старцава́ныя (неадуш.) старцава́ных (адуш.) |
| Т. |
старцава́ным |
старцава́най старцава́наю |
старцава́ным |
старцава́нымі |
| М. |
старцава́ным |
старцава́най |
старцава́ным |
старцава́ных |
Кароткая форма: старцава́на.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.