старцава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. старцава́ны старцава́ная старцава́нае старцава́ныя
Р. старцава́нага старцава́най
старцава́нае		 старцава́нага старцава́ных
Д. старцава́наму старцава́най старцава́наму старцава́ным
В. старцава́ны (неадуш.)
старцава́нага (адуш.)		 старцава́ную старцава́нае старцава́ныя (неадуш.)
старцава́ных (адуш.)
Т. старцава́ным старцава́най
старцава́наю		 старцава́ным старцава́нымі
М. старцава́ным старцава́най старцава́ным старцава́ных

Кароткая форма: старцава́на.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)