грыману́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Будучы час | 
|---|
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
		
			| 1-я ас. | грыману́ | грыманё́м | 
		
		
			| 2-я ас. | грымане́ш | грыманяце́ | 
		
		
			| 3-я ас. | грымане́ | грыману́ць | 
		
| Прошлы час | 
|---|
	
		
			| м. | грыману́ў | грыману́лі | 
		
			| ж. | грыману́ла | 
		
			| н. | грыману́ла | 
	
| Загадны лад | 
|---|
	
		
			| 2-я ас. | грымані́ | грымані́це | 
	
| Дзеепрыслоўе | 
|---|
	
		
			| прош. час | грыману́ўшы | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
грыма́са
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | грыма́са | грыма́сы | 
		
			| Р. | грыма́сы | грыма́с | 
		
			| Д. | грыма́се | грыма́сам | 
		
			| В. | грыма́су | грыма́сы | 
		
			| Т. | грыма́сай грыма́саю
 | грыма́самі | 
		
			| М. | грыма́се | грыма́сах | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
грыма́сіць
‘рабіць грымасы’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
|---|
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
		
			| 1-я ас. | грыма́шу | грыма́сім | 
		
		
			| 2-я ас. | грыма́сіш | грыма́сіце | 
		
		
			| 3-я ас. | грыма́сіць | грыма́сяць | 
		
| Прошлы час | 
|---|
	
		
			| м. | грыма́сіў | грыма́сілі | 
		
			| ж. | грыма́сіла | 
		
			| н. | грыма́сіла | 
	
| Загадны лад | 
|---|
	
		
			| 2-я ас. | грыма́сь | грыма́сьце | 
	
| Дзеепрыслоўе | 
|---|
	
		
			| цяп. час | грыма́сячы | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
грыма́ска
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | грыма́ска | грыма́скі | 
		
			| Р. | грыма́скі | грыма́сак | 
		
			| Д. | грыма́сцы | грыма́скам | 
		
			| В. | грыма́ску | грыма́скі | 
		
			| Т. | грыма́скай грыма́скаю
 | грыма́скамі | 
		
			| М. | грыма́сцы | грыма́сках | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012.
грыма́снік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | грыма́снік | грыма́снікі | 
		
			| Р. | грыма́сніка | грыма́снікаў | 
		
			| Д. | грыма́сніку | грыма́снікам | 
		
			| В. | грыма́сніка | грыма́снікаў | 
		
			| Т. | грыма́снікам | грыма́снікамі | 
		
			| М. | грыма́сніку | грыма́сніках | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
грыма́сніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | грыма́сніца | грыма́сніцы | 
		
			| Р. | грыма́сніцы | грыма́сніц | 
		
			| Д. | грыма́сніцы | грыма́сніцам | 
		
			| В. | грыма́сніцу | грыма́сніц | 
		
			| Т. | грыма́сніцай грыма́сніцаю
 | грыма́сніцамі | 
		
			| М. | грыма́сніцы | грыма́сніцах | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
грыма́снічанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | грыма́снічанне | грыма́снічанні | 
		
			| Р. | грыма́снічання | грыма́снічанняў | 
		
			| Д. | грыма́снічанню | грыма́снічанням | 
		
			| В. | грыма́снічанне | грыма́снічанні | 
		
			| Т. | грыма́снічаннем | грыма́снічаннямі | 
		
			| М. | грыма́снічанні | грыма́снічаннях | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
грыма́снічаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
|---|
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
		
			| 1-я ас. | грыма́снічаю | грыма́снічаем | 
		
		
			| 2-я ас. | грыма́снічаеш | грыма́снічаеце | 
		
		
			| 3-я ас. | грыма́снічае | грыма́снічаюць | 
		
| Прошлы час | 
|---|
	
		
			| м. | грыма́снічаў | грыма́снічалі | 
		
			| ж. | грыма́снічала | 
		
			| н. | грыма́снічала | 
	
| Загадны лад | 
|---|
	
		
			| 2-я ас. | грыма́снічай | грыма́снічайце | 
	
| Дзеепрыслоўе | 
|---|
	
		
			| цяп. час | грыма́снічаючы | 
		
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
грымата́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | 
	
	
		
			| Н. | грымата́нне | 
		
			| Р. | грымата́ння | 
		
			| Д. | грымата́нню | 
		
			| В. | грымата́нне | 
		
			| Т. | грымата́ннем | 
		
			| М. | грымата́нні | 
		
Крыніцы:
	
		piskunou2012.