грыма́снічанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
грыма́снічанне | грыма́снічанні | |
грыма́снічання | грыма́снічанняў | |
грыма́снічанню | грыма́снічанням | |
грыма́снічанне | грыма́снічанні | |
грыма́снічаннем | грыма́снічаннямі | |
грыма́снічанні | грыма́снічаннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)