праву́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
праву́чаны |
праву́чаная |
праву́чанае |
праву́чаныя |
| Р. |
праву́чанага |
праву́чанай праву́чанае |
праву́чанага |
праву́чаных |
| Д. |
праву́чанаму |
праву́чанай |
праву́чанаму |
праву́чаным |
| В. |
праву́чаны (неадуш.) праву́чанага (адуш.) |
праву́чаную |
праву́чанае |
праву́чаныя (неадуш.) праву́чаных (адуш.) |
| Т. |
праву́чаным |
праву́чанай праву́чанаю |
праву́чаным |
праву́чанымі |
| М. |
праву́чаным |
праву́чанай |
праву́чаным |
праву́чаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
праву́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
праву́чаны |
праву́чаная |
праву́чанае |
праву́чаныя |
| Р. |
праву́чанага |
праву́чанай праву́чанае |
праву́чанага |
праву́чаных |
| Д. |
праву́чанаму |
праву́чанай |
праву́чанаму |
праву́чаным |
| В. |
праву́чаны (неадуш.) праву́чанага (адуш.) |
праву́чаную |
праву́чанае |
праву́чаныя (неадуш.) праву́чаных (адуш.) |
| Т. |
праву́чаным |
праву́чанай праву́чанаю |
праву́чаным |
праву́чанымі |
| М. |
праву́чаным |
праву́чанай |
праву́чаным |
праву́чаных |
Кароткая форма: праву́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
праву́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
праву́чванне |
| Р. |
праву́чвання |
| Д. |
праву́чванню |
| В. |
праву́чванне |
| Т. |
праву́чваннем |
| М. |
праву́чванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
праву́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
праву́чваюся |
праву́чваемся |
| 2-я ас. |
праву́чваешся |
праву́чваецеся |
| 3-я ас. |
праву́чваецца |
праву́чваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
праву́чваўся |
праву́чваліся |
| ж. |
праву́чвалася |
| н. |
праву́чвалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
праву́чвайся |
праву́чвайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
праву́чваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
праву́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
праву́чваю |
праву́чваем |
| 2-я ас. |
праву́чваеш |
праву́чваеце |
| 3-я ас. |
праву́чвае |
праву́чваюць |
| Прошлы час |
| м. |
праву́чваў |
праву́чвалі |
| ж. |
праву́чвала |
| н. |
праву́чвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
праву́чвай |
праву́чвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
праву́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
правучы́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
правучу́ся |
праву́чымся |
| 2-я ас. |
праву́чышся |
праву́чыцеся |
| 3-я ас. |
праву́чыцца |
праву́чацца |
| Прошлы час |
| м. |
правучы́ўся |
правучы́ліся |
| ж. |
правучы́лася |
| н. |
правучы́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
правучы́ся |
правучы́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
правучы́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
правучы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
правучу́ |
праву́чым |
| 2-я ас. |
праву́чыш |
праву́чыце |
| 3-я ас. |
праву́чыць |
праву́чаць |
| Прошлы час |
| м. |
правучы́ў |
правучы́лі |
| ж. |
правучы́ла |
| н. |
правучы́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
правучы́ |
правучы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
правучы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
праву́шына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
праву́шына |
праву́шыны |
| Р. |
праву́шыны |
праву́шын |
| Д. |
праву́шыне |
праву́шынам |
| В. |
праву́шыну |
праву́шыны |
| Т. |
праву́шынай праву́шынаю |
праву́шынамі |
| М. |
праву́шыне |
праву́шынах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
пра́вы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пра́вы |
пра́вая |
пра́вае |
пра́выя |
| Р. |
пра́вага |
пра́вай пра́вае |
пра́вага |
пра́вых |
| Д. |
пра́ваму |
пра́вай |
пра́ваму |
пра́вым |
| В. |
пра́вы (неадуш.) пра́вага (адуш.) |
пра́вую |
пра́вае |
пра́выя (неадуш.) пра́вых (адуш.) |
| Т. |
пра́вым |
пра́вай пра́ваю |
пра́вым |
пра́вымі |
| М. |
пра́вым |
пра́вай |
пра́вым |
пра́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
пра́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пра́вы |
пра́вая |
пра́вае |
пра́выя |
| Р. |
пра́вага |
пра́вай пра́вае |
пра́вага |
пра́вых |
| Д. |
пра́ваму |
пра́вай |
пра́ваму |
пра́вым |
| В. |
пра́вы (неадуш.) пра́вага (адуш.) |
пра́вую |
пра́вае |
пра́выя (неадуш.) пра́вых (адуш.) |
| Т. |
пра́вым |
пра́вай пра́ваю |
пра́вым |
пра́вымі |
| М. |
пра́вым |
пра́вай |
пра́вым |
пра́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.