плё́хацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
плё́хаюся |
плё́хаемся |
| 2-я ас. |
плё́хаешся |
плё́хаецеся |
| 3-я ас. |
плё́хаецца |
плё́хаюцца |
| Прошлы час |
| м. |
плё́хаўся |
плё́халіся |
| ж. |
плё́халася |
| н. |
плё́халася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
плё́хайся |
плё́хайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
плё́хаючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
плё́хаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
плё́хаю |
плё́хаем |
| 2-я ас. |
плё́хаеш |
плё́хаеце |
| 3-я ас. |
плё́хае |
плё́хаюць |
| Прошлы час |
| м. |
плё́хаў |
плё́халі |
| ж. |
плё́хала |
| н. |
плё́хала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
плё́хай |
плё́хайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
плё́хаючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
плё́хканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
плё́хканне |
| Р. |
плё́хкання |
| Д. |
плё́хканню |
| В. |
плё́хканне |
| Т. |
плё́хканнем |
| М. |
плё́хканні |
Крыніцы:
piskunou2012.
плё́хкат
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
плё́хкат |
| Р. |
плё́хкату |
| Д. |
плё́хкату |
| В. |
плё́хкат |
| Т. |
плё́хкатам |
| М. |
плё́хкаце |
Крыніцы:
piskunou2012.
плё́хкацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
плё́хкаюся |
плё́хкаемся |
| 2-я ас. |
плё́хкаешся |
плё́хкаецеся |
| 3-я ас. |
плё́хкаецца |
плё́хкаюцца |
| Прошлы час |
| м. |
плё́хкаўся |
плё́хкаліся |
| ж. |
плё́хкалася |
| н. |
плё́хкалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
плё́хкайся |
плё́хкайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
плё́хкаючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
плё́хкаць
‘удараць аб што-небудзь з шумам, пляскам (пра ваду і іншую вадкасць); стукаць, удараць чым-небудзь па вадзе (рыба плёхкае); з размаху выліваць што-небудзь (плёхкаць ваду на грудзі)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
плё́хкаю |
плё́хкаем |
| 2-я ас. |
плё́хкаеш |
плё́хкаеце |
| 3-я ас. |
плё́хкае |
плё́хкаюць |
| Прошлы час |
| м. |
плё́хкаў |
плё́хкалі |
| ж. |
плё́хкала |
| н. |
плё́хкала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
плё́хкай |
плё́хкайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
плё́хкаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
плё́хнуцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
плё́хнуся |
плё́хнемся |
| 2-я ас. |
плё́хнешся |
плё́хнецеся |
| 3-я ас. |
плё́хнецца |
плё́хнуцца |
| Прошлы час |
| м. |
плё́хнуўся |
плё́хнуліся |
| ж. |
плё́хнулася |
| н. |
плё́хнулася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
плё́хніся |
плё́хніцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
плё́хнуўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
плё́хнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
плё́хну |
плё́хнем |
| 2-я ас. |
плё́хнеш |
плё́хнеце |
| 3-я ас. |
плё́хне |
плё́хнуць |
| Прошлы час |
| м. |
плё́хнуў |
плё́хнулі |
| ж. |
плё́хнула |
| н. |
плё́хнула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
плё́хні |
плё́хніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
плё́хнуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
плё́шка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
плё́шка |
плё́шкі |
| Р. |
плё́шкі |
плё́шак |
| Д. |
плё́шцы |
плё́шкам |
| В. |
плё́шку |
плё́шак |
| Т. |
плё́шкай плё́шкаю |
плё́шкамі |
| М. |
плё́шцы |
плё́шках |
Крыніцы:
piskunou2012.
плі́
выклічнік
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.