ламіні́раваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ламіні́рую |
ламіні́руем |
| 2-я ас. |
ламіні́руеш |
ламіні́руеце |
| 3-я ас. |
ламіні́руе |
ламіні́руюць |
| Прошлы час |
| м. |
ламіні́раваў |
ламіні́равалі |
| ж. |
ламіні́равала |
| н. |
ламіні́равала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ламіні́руй |
ламіні́руйце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ламіні́раваўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Ламі́ншчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Ламі́ншчына |
| Р. |
Ламі́ншчыны |
| Д. |
Ламі́ншчыне |
| В. |
Ламі́ншчыну |
| Т. |
Ламі́ншчынай Ламі́ншчынаю |
| М. |
Ламі́ншчыне |
ламо́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ламо́та |
| Р. |
ламо́ты |
| Д. |
ламо́це |
| В. |
ламо́ту |
| Т. |
ламо́тай ламо́таю |
| М. |
ламо́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ламо́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ламо́тны |
ламо́тная |
ламо́тнае |
ламо́тныя |
| Р. |
ламо́тнага |
ламо́тнай ламо́тнае |
ламо́тнага |
ламо́тных |
| Д. |
ламо́тнаму |
ламо́тнай |
ламо́тнаму |
ламо́тным |
| В. |
ламо́тны (неадуш.) ламо́тнага (адуш.) |
ламо́тную |
ламо́тнае |
ламо́тныя (неадуш.) ламо́тных (адуш.) |
| Т. |
ламо́тным |
ламо́тнай ламо́тнаю |
ламо́тным |
ламо́тнымі |
| М. |
ламо́тным |
ламо́тнай |
ламо́тным |
ламо́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ламо́цце
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ламо́цце |
| Р. |
ламо́цця |
| Д. |
ламо́ццю |
| В. |
ламо́цце |
| Т. |
ламо́ццем |
| М. |
ламо́цці |
Крыніцы:
piskunou2012.
ламо́чыць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ламо́чу |
ламо́чым |
| 2-я ас. |
ламо́чыш |
ламо́чыце |
| 3-я ас. |
ламо́чыць |
ламо́чаць |
| Прошлы час |
| м. |
ламо́чыў |
ламо́чылі |
| ж. |
ламо́чыла |
| н. |
ламо́чыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ламо́ч |
ламо́чце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
ламо́чачы |
Крыніцы:
piskunou2012.
лампа́да
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
лампа́да |
лампа́ды |
| Р. |
лампа́ды |
лампа́д |
| Д. |
лампа́дзе |
лампа́дам |
| В. |
лампа́ду |
лампа́ды |
| Т. |
лампа́дай лампа́даю |
лампа́дамі |
| М. |
лампа́дзе |
лампа́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
лампа́дка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
лампа́дка |
лампа́дкі |
| Р. |
лампа́дкі |
лампа́дак |
| Д. |
лампа́дцы |
лампа́дкам |
| В. |
лампа́дку |
лампа́дкі |
| Т. |
лампа́дкай лампа́дкаю |
лампа́дкамі |
| М. |
лампа́дцы |
лампа́дках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
лампа́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
лампа́дны |
лампа́дная |
лампа́днае |
лампа́дныя |
| Р. |
лампа́днага |
лампа́днай лампа́днае |
лампа́днага |
лампа́дных |
| Д. |
лампа́днаму |
лампа́днай |
лампа́днаму |
лампа́дным |
| В. |
лампа́дны (неадуш.) лампа́днага (адуш.) |
лампа́дную |
лампа́днае |
лампа́дныя (неадуш.) лампа́дных (адуш.) |
| Т. |
лампа́дным |
лампа́днай лампа́днаю |
лампа́дным |
лампа́днымі |
| М. |
лампа́дным |
лампа́днай |
лампа́дным |
лампа́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.