Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

бяскве́ткава

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
бяскве́ткава - -

бяскве́ткавы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бяскве́ткавы бяскве́ткавая бяскве́ткавае бяскве́ткавыя
Р. бяскве́ткавага бяскве́ткавай
бяскве́ткавае
бяскве́ткавага бяскве́ткавых
Д. бяскве́ткаваму бяскве́ткавай бяскве́ткаваму бяскве́ткавым
В. бяскве́ткавы (неадуш.)
бяскве́ткавага (адуш.)
бяскве́ткавую бяскве́ткавае бяскве́ткавыя (неадуш.)
бяскве́ткавых (адуш.)
Т. бяскве́ткавым бяскве́ткавай
бяскве́ткаваю
бяскве́ткавым бяскве́ткавымі
М. бяскве́ткавым бяскве́ткавай бяскве́ткавым бяскве́ткавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

бяскве́ткавыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. бяскве́ткавыя
Р. бяскве́ткавых
Д. бяскве́ткавым
В. бяскве́ткавыя
Т. бяскве́ткавымі
М. бяскве́ткавых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бяскве́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бяскве́тны бяскве́тная бяскве́тнае бяскве́тныя
Р. бяскве́тнага бяскве́тнай
бяскве́тнае
бяскве́тнага бяскве́тных
Д. бяскве́тнаму бяскве́тнай бяскве́тнаму бяскве́тным
В. бяскве́тны (неадуш.)
бяскве́тнага (адуш.)
бяскве́тную бяскве́тнае бяскве́тныя (неадуш.)
бяскве́тных (адуш.)
Т. бяскве́тным бяскве́тнай
бяскве́тнаю
бяскве́тным бяскве́тнымі
М. бяскве́тным бяскве́тнай бяскве́тным бяскве́тных

Крыніцы: piskunou2012.

бяскві́тна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
бяскві́тна - -

Крыніцы: piskunou2012.

бяскві́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бяскві́тны бяскві́тная бяскві́тнае бяскві́тныя
Р. бяскві́тнага бяскві́тнай
бяскві́тнае
бяскві́тнага бяскві́тных
Д. бяскві́тнаму бяскві́тнай бяскві́тнаму бяскві́тным
В. бяскві́тны (неадуш.)
бяскві́тнага (адуш.)
бяскві́тную бяскві́тнае бяскві́тныя (неадуш.)
бяскві́тных (адуш.)
Т. бяскві́тным бяскві́тнай
бяскві́тнаю
бяскві́тным бяскві́тнымі
М. бяскві́тным бяскві́тнай бяскві́тным бяскві́тных

Крыніцы: piskunou2012.

бяскво́тна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
бяскво́тна - -

Крыніцы: piskunou2012.

бяскво́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бяскво́тны бяскво́тная бяскво́тнае бяскво́тныя
Р. бяскво́тнага бяскво́тнай
бяскво́тнае
бяскво́тнага бяскво́тных
Д. бяскво́тнаму бяскво́тнай бяскво́тнаму бяскво́тным
В. бяскво́тны (неадуш.)
бяскво́тнага (адуш.)
бяскво́тную бяскво́тнае бяскво́тныя (неадуш.)
бяскво́тных (адуш.)
Т. бяскво́тным бяскво́тнай
бяскво́тнаю
бяскво́тным бяскво́тнымі
М. бяскво́тным бяскво́тнай бяскво́тным бяскво́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Бяскі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Бяскі́
Р. Бяско́ў
Д. Бяска́м
В. Бяскі́
Т. Бяска́мі
М. Бяска́х

бяскі́пці

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бяскі́пці бяскі́пцяя бяскі́пцяе бяскі́пція
Р. бяскі́пцяга бяскі́пцяй
бяскі́пцяе
бяскі́пцяга бяскі́пціх
Д. бяскі́пцяму бяскі́пцяй бяскі́пцяму бяскі́пцім
В. бяскі́пці (неадуш.)
бяскі́пцяга (адуш.)
бяскі́пцюю бяскі́пцяе бяскі́пція (неадуш.)
бяскі́пціх (адуш.)
Т. бяскі́пцім бяскі́пцяй
бяскі́пцяю
бяскі́пцім бяскі́пцімі
М. бяскі́пцім бяскі́пцяй бяскі́пцім бяскі́пціх

Крыніцы: piskunou2012.