бяскві́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бяскві́тны бяскві́тная бяскві́тнае бяскві́тныя
Р. бяскві́тнага бяскві́тнай
бяскві́тнае		 бяскві́тнага бяскві́тных
Д. бяскві́тнаму бяскві́тнай бяскві́тнаму бяскві́тным
В. бяскві́тны (неадуш.)
бяскві́тнага (адуш.)		 бяскві́тную бяскві́тнае бяскві́тныя (неадуш.)
бяскві́тных (адуш.)
Т. бяскві́тным бяскві́тнай
бяскві́тнаю		 бяскві́тным бяскві́тнымі
М. бяскві́тным бяскві́тнай бяскві́тным бяскві́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)