біятэлеметры́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
біятэлеметры́чны |
біятэлеметры́чная |
біятэлеметры́чнае |
біятэлеметры́чныя |
| Р. |
біятэлеметры́чнага |
біятэлеметры́чнай біятэлеметры́чнае |
біятэлеметры́чнага |
біятэлеметры́чных |
| Д. |
біятэлеметры́чнаму |
біятэлеметры́чнай |
біятэлеметры́чнаму |
біятэлеметры́чным |
| В. |
біятэлеметры́чны (неадуш.) біятэлеметры́чнага (адуш.) |
біятэлеметры́чную |
біятэлеметры́чнае |
біятэлеметры́чныя (неадуш.) біятэлеметры́чных (адуш.) |
| Т. |
біятэлеметры́чным |
біятэлеметры́чнай біятэлеметры́чнаю |
біятэлеметры́чным |
біятэлеметры́чнымі |
| М. |
біятэлеметры́чным |
біятэлеметры́чнай |
біятэлеметры́чным |
біятэлеметры́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
біятэлеме́трыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
біятэлеме́трыя |
| Р. |
біятэлеме́трыі |
| Д. |
біятэлеме́трыі |
| В. |
біятэлеме́трыю |
| Т. |
біятэлеме́трыяй біятэлеме́трыяю |
| М. |
біятэлеме́трыі |
Іншыя варыянты:
біятэлеметры́я.
Крыніцы:
nazounik2008.
біятэлеметры́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
біятэлеметры́я |
| Р. |
біятэлеметры́і |
| Д. |
біятэлеметры́і |
| В. |
біятэлеметры́ю |
| Т. |
біятэлеметры́яй біятэлеметры́яю |
| М. |
біятэлеметры́і |
Іншыя варыянты:
біятэлеме́трыя.
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
біятэлеметры́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
біятэлеметры́я |
| Р. |
біятэлеметры́і |
| Д. |
біятэлеметры́і |
| В. |
біятэлеметры́ю |
| Т. |
біятэлеметры́яй біятэлеметры́яю |
| М. |
біятэлеметры́і |
Крыніцы:
piskunou2012.
біятэрары́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
біятэрары́зм |
| Р. |
біятэрары́зму |
| Д. |
біятэрары́зму |
| В. |
біятэрары́зм |
| Т. |
біятэрары́змам |
| М. |
біятэрары́зме |
Крыніцы:
piskunou2012.
біятэрмі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
біятэрмі́чны |
біятэрмі́чная |
біятэрмі́чнае |
біятэрмі́чныя |
| Р. |
біятэрмі́чнага |
біятэрмі́чнай біятэрмі́чнае |
біятэрмі́чнага |
біятэрмі́чных |
| Д. |
біятэрмі́чнаму |
біятэрмі́чнай |
біятэрмі́чнаму |
біятэрмі́чным |
| В. |
біятэрмі́чны (неадуш.) біятэрмі́чнага (адуш.) |
біятэрмі́чную |
біятэрмі́чнае |
біятэрмі́чныя (неадуш.) біятэрмі́чных (адуш.) |
| Т. |
біятэрмі́чным |
біятэрмі́чнай біятэрмі́чнаю |
біятэрмі́чным |
біятэрмі́чнымі |
| М. |
біятэрмі́чным |
біятэрмі́чнай |
біятэрмі́чным |
біятэрмі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
біятэрмі́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
біятэрмі́я |
| Р. |
біятэрмі́і |
| Д. |
біятэрмі́і |
| В. |
біятэрмі́ю |
| Т. |
біятэрмі́яй біятэрмі́яю |
| М. |
біятэрмі́і |
Крыніцы:
piskunou2012.
біятэхналагі́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| біятэхналагі́чна |
- |
- |