цэлапла́на
‘марская беспазваночная жывёла’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
цэлапла́на |
цэлапла́ны |
Р. |
цэлапла́ны |
цэлапла́н |
Д. |
цэлапла́не |
цэлапла́нам |
В. |
цэлапла́ну |
цэлапла́н |
Т. |
цэлапла́най цэлапла́наю |
цэлапла́намі |
М. |
цэлапла́не |
цэлапла́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
цэ́ласна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
цэ́ласна |
- |
- |
цэ́ласнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
цэ́ласнасць |
Р. |
цэ́ласнасці |
Д. |
цэ́ласнасці |
В. |
цэ́ласнасць |
Т. |
цэ́ласнасцю |
М. |
цэ́ласнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цэ́ласны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
цэ́ласны |
цэ́ласная |
цэ́ласнае |
цэ́ласныя |
Р. |
цэ́ласнага |
цэ́ласнай цэ́ласнае |
цэ́ласнага |
цэ́ласных |
Д. |
цэ́ласнаму |
цэ́ласнай |
цэ́ласнаму |
цэ́ласным |
В. |
цэ́ласны (неадуш.) цэ́ласнага (адуш.) |
цэ́ласную |
цэ́ласнае |
цэ́ласныя (неадуш.) цэ́ласных (адуш.) |
Т. |
цэ́ласным |
цэ́ласнай цэ́ласнаю |
цэ́ласным |
цэ́ласнымі |
М. |
цэ́ласным |
цэ́ласнай |
цэ́ласным |
цэ́ласных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цэласта́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
цэласта́т |
цэласта́ты |
Р. |
цэласта́та |
цэласта́таў |
Д. |
цэласта́ту |
цэласта́там |
В. |
цэласта́т |
цэласта́ты |
Т. |
цэласта́там |
цэласта́тамі |
М. |
цэласта́це |
цэласта́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
цэ́ласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
цэ́ласць |
Р. |
цэ́ласці |
Д. |
цэ́ласці |
В. |
цэ́ласць |
Т. |
цэ́ласцю |
М. |
цэ́ласці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цэлафа́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
цэлафа́н |
Р. |
цэлафа́ну |
Д. |
цэлафа́ну |
В. |
цэлафа́н |
Т. |
цэлафа́нам |
М. |
цэлафа́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цэлафа́навы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
цэлафа́навы |
цэлафа́навая |
цэлафа́навае |
цэлафа́навыя |
Р. |
цэлафа́навага |
цэлафа́навай цэлафа́навае |
цэлафа́навага |
цэлафа́навых |
Д. |
цэлафа́наваму |
цэлафа́навай |
цэлафа́наваму |
цэлафа́навым |
В. |
цэлафа́навы (неадуш.) цэлафа́навага (адуш.) |
цэлафа́навую |
цэлафа́навае |
цэлафа́навыя (неадуш.) цэлафа́навых (адуш.) |
Т. |
цэлафа́навым |
цэлафа́навай цэлафа́наваю |
цэлафа́навым |
цэлафа́навымі |
М. |
цэлафа́навым |
цэлафа́навай |
цэлафа́навым |
цэлафа́навых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цэ́лачка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
цэ́лачка |
цэ́лачкі |
Р. |
цэ́лачкі |
цэ́лачак |
Д. |
цэ́лачцы |
цэ́лачкам |
В. |
цэ́лачку |
цэ́лачак |
Т. |
цэ́лачкай цэ́лачкаю |
цэ́лачкамі |
М. |
цэ́лачцы |
цэ́лачках |
Крыніцы:
piskunou2012.