хіміятэрапеўты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
хіміятэрапеўты́чны |
хіміятэрапеўты́чная |
хіміятэрапеўты́чнае |
хіміятэрапеўты́чныя |
Р. |
хіміятэрапеўты́чнага |
хіміятэрапеўты́чнай хіміятэрапеўты́чнае |
хіміятэрапеўты́чнага |
хіміятэрапеўты́чных |
Д. |
хіміятэрапеўты́чнаму |
хіміятэрапеўты́чнай |
хіміятэрапеўты́чнаму |
хіміятэрапеўты́чным |
В. |
хіміятэрапеўты́чны (неадуш.) хіміятэрапеўты́чнага (адуш.) |
хіміятэрапеўты́чную |
хіміятэрапеўты́чнае |
хіміятэрапеўты́чныя (неадуш.) хіміятэрапеўты́чных (адуш.) |
Т. |
хіміятэрапеўты́чным |
хіміятэрапеўты́чнай хіміятэрапеўты́чнаю |
хіміятэрапеўты́чным |
хіміятэрапеўты́чнымі |
М. |
хіміятэрапеўты́чным |
хіміятэрапеўты́чнай |
хіміятэрапеўты́чным |
хіміятэрапеўты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
хіміятэрапі́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
хіміятэрапі́я |
Р. |
хіміятэрапі́і |
Д. |
хіміятэрапі́і |
В. |
хіміятэрапі́ю |
Т. |
хіміятэрапі́яй хіміятэрапі́яю |
М. |
хіміятэрапі́і |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
хімкамбіна́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
хімкамбіна́т |
хімкамбіна́ты |
Р. |
хімкамбіна́та |
хімкамбіна́таў |
Д. |
хімкамбіна́ту |
хімкамбіна́там |
В. |
хімкамбіна́т |
хімкамбіна́ты |
Т. |
хімкамбіна́там |
хімкамбіна́тамі |
М. |
хімкамбіна́це |
хімкамбіна́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Хі́мкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Хі́мкі |
Р. |
Хі́мак |
Д. |
Хі́мкам |
В. |
Хі́мкі |
Т. |
Хі́мкамі |
М. |
Хі́мках |
Хімні́ца
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Хімні́ца |
Р. |
Хімні́цы |
Д. |
Хімні́цы |
В. |
Хімні́цу |
Т. |
Хімні́цай Хімні́цаю |
М. |
Хімні́цы |
Хімно́е
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
н. |
Н. |
Хімно́е |
Р. |
Хімно́га |
Д. |
Хімно́му |
В. |
Хімно́е |
Т. |
Хімны́м |
М. |
Хімны́м |
хімразве́дка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
хімразве́дка |
хімразве́дкі |
Р. |
хімразве́дкі |
хімразве́дак |
Д. |
хімразве́дцы |
хімразве́дкам |
В. |
хімразве́дку |
хімразве́дкі |
Т. |
хімразве́дкай хімразве́дкаю |
хімразве́дкамі |
М. |
хімразве́дцы |
хімразве́дках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Хі́мры
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Хі́мры |
Р. |
Хі́мраў |
Д. |
Хі́мрам |
В. |
Хі́мры |
Т. |
Хі́мрамі |
М. |
Хі́мрах |