хіміятэрапеўты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хіміятэрапеўты́чны хіміятэрапеўты́чная хіміятэрапеўты́чнае хіміятэрапеўты́чныя
Р. хіміятэрапеўты́чнага хіміятэрапеўты́чнай
хіміятэрапеўты́чнае		 хіміятэрапеўты́чнага хіміятэрапеўты́чных
Д. хіміятэрапеўты́чнаму хіміятэрапеўты́чнай хіміятэрапеўты́чнаму хіміятэрапеўты́чным
В. хіміятэрапеўты́чны (неадуш.)
хіміятэрапеўты́чнага (адуш.)		 хіміятэрапеўты́чную хіміятэрапеўты́чнае хіміятэрапеўты́чныя (неадуш.)
хіміятэрапеўты́чных (адуш.)
Т. хіміятэрапеўты́чным хіміятэрапеўты́чнай
хіміятэрапеўты́чнаю		 хіміятэрапеўты́чным хіміятэрапеўты́чнымі
М. хіміятэрапеўты́чным хіміятэрапеўты́чнай хіміятэрапеўты́чным хіміятэрапеўты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)