пы́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пы́льнік |
пы́льнікі |
Р. |
пы́льніка |
пы́льнікаў |
Д. |
пы́льніку |
пы́льнікам |
В. |
пы́льнік |
пы́льнікі |
Т. |
пы́льнікам |
пы́льнікамі |
М. |
пы́льніку |
пы́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
пыльну́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пыльну́ |
пыльнё́м |
2-я ас. |
пыльне́ш |
пыльняце́ |
3-я ас. |
пыльне́ |
пыльну́ць |
Прошлы час |
м. |
пыльну́ў |
пыльну́лі |
ж. |
пыльну́ла |
н. |
пыльну́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
пыльні́ |
пыльні́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
пыльну́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
пы́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пы́льны |
пы́льная |
пы́льнае |
пы́льныя |
Р. |
пы́льнага |
пы́льнай пы́льнае |
пы́льнага |
пы́льных |
Д. |
пы́льнаму |
пы́льнай |
пы́льнаму |
пы́льным |
В. |
пы́льны (неадуш.) пы́льнага (адуш.) |
пы́льную |
пы́льнае |
пы́льныя (неадуш.) пы́льных (адуш.) |
Т. |
пы́льным |
пы́льнай пы́льнаю |
пы́льным |
пы́льнымі |
М. |
пы́льным |
пы́льнай |
пы́льным |
пы́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пылю́шнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
пылю́шнік |
Р. |
пылю́шніку |
Д. |
пылю́шніку |
В. |
пылю́шнік |
Т. |
пылю́шнікам |
М. |
пылю́шніку |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.