прыана́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
прыана́льны |
прыана́льная |
прыана́льнае |
прыана́льныя |
Р. |
прыана́льнага |
прыана́льнай прыана́льнае |
прыана́льнага |
прыана́льных |
Д. |
прыана́льнаму |
прыана́льнай |
прыана́льнаму |
прыана́льным |
В. |
прыана́льны (неадуш.) прыана́льнага (адуш.) |
прыана́льную |
прыана́льнае |
прыана́льныя (неадуш.) прыана́льных (адуш.) |
Т. |
прыана́льным |
прыана́льнай прыана́льнаю |
прыана́льным |
прыана́льнымі |
М. |
прыана́льным |
прыана́льнай |
прыана́льным |
прыана́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прыа́п
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
прыа́п |
прыа́пы |
Р. |
прыа́па |
прыа́паў |
Д. |
прыа́пу |
прыа́пам |
В. |
прыа́п |
прыа́пы |
Т. |
прыа́пам |
прыа́памі |
М. |
прыа́пе |
прыа́пах |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыапрана́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
прыапрана́ю |
прыапрана́ем |
2-я ас. |
прыапрана́еш |
прыапрана́еце |
3-я ас. |
прыапрана́е |
прыапрана́юць |
Прошлы час |
м. |
прыапрана́ў |
прыапрана́лі |
ж. |
прыапрана́ла |
н. |
прыапрана́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
прыапрана́й |
прыапрана́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
прыапрана́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыапрану́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
прыапрану́ся |
прыапранё́мся |
2-я ас. |
прыапране́шся |
прыапраняце́ся |
3-я ас. |
прыапране́цца |
прыапрану́цца |
Прошлы час |
м. |
прыапрану́ўся |
прыапрану́ліся |
ж. |
прыапрану́лася |
н. |
прыапрану́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
прыапрані́ся |
прыапрані́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
прыапрану́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыапрану́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
прыапрану́ |
прыапранё́м |
2-я ас. |
прыапране́ш |
прыапраняце́ |
3-я ас. |
прыапране́ |
прыапрану́ць |
Прошлы час |
м. |
прыапрану́ў |
прыапрану́лі |
ж. |
прыапрану́ла |
н. |
прыапрану́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
прыапрані́ |
прыапрані́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
прыапрану́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыапулі́да
‘марская жывёла з групы ніжэйшых чарвякоў’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
прыапулі́да |
прыапулі́ды |
Р. |
прыапулі́ды |
прыапулі́д |
Д. |
прыапулі́дзе |
прыапулі́дам |
В. |
прыапулі́ду |
прыапулі́д |
Т. |
прыапулі́дай прыапулі́даю |
прыапулі́дамі |
М. |
прыапулі́дзе |
прыапулі́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.