прыапрану́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыапрану́ прыапранё́м
2-я ас. прыапране́ш прыапраняце́
3-я ас. прыапране́ прыапрану́ць
Прошлы час
м. прыапрану́ў прыапрану́лі
ж. прыапрану́ла
н. прыапрану́ла
Загадны лад
2-я ас. прыапрані́ прыапрані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прыапрану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)