про́мнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
про́мнік |
про́мнікі |
Р. |
про́мніка |
про́мнікаў |
Д. |
про́мніку |
про́мнікам |
В. |
про́мнік |
про́мнікі |
Т. |
про́мнікам |
про́мнікамі |
М. |
про́мніку |
про́мніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
про́мысел
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
про́мысел |
про́мыслы |
Р. |
про́мыслу |
про́мыслаў |
Д. |
про́мыслу |
про́мыслам |
В. |
про́мысел |
про́мыслы |
Т. |
про́мыслам |
про́мысламі |
М. |
про́мысле |
про́мыслах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
про́мыславы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
про́мыславы |
про́мыславая |
про́мыславае |
про́мыславыя |
Р. |
про́мыславага |
про́мыславай про́мыславае |
про́мыславага |
про́мыславых |
Д. |
про́мыславаму |
про́мыславай |
про́мыславаму |
про́мыславым |
В. |
про́мыславы (неадуш.) про́мыславага (адуш.) |
про́мыславую |
про́мыславае |
про́мыславыя (неадуш.) про́мыславых (адуш.) |
Т. |
про́мыславым |
про́мыславай про́мыславаю |
про́мыславым |
про́мыславымі |
М. |
про́мыславым |
про́мыславай |
про́мыславым |
про́мыславых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Про́мыслы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Про́мыслы |
Р. |
Про́мыслаў |
Д. |
Про́мыслам |
В. |
Про́мыслы |
Т. |
Про́мысламі |
М. |
Про́мыслах |
про́наас
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
про́наас |
про́наасы |
Р. |
про́нааса |
про́наасаў |
Д. |
про́наасу |
про́наасам |
В. |
про́наас |
про́наасы |
Т. |
про́наасам |
про́наасамі |
М. |
про́наасе |
про́наасах |
Крыніцы:
piskunou2012.
про́нія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
про́нія |
Р. |
про́ніі |
Д. |
про́ніі |
В. |
про́нію |
Т. |
про́ніяй про́ніяю |
М. |
про́ніі |
Крыніцы:
piskunou2012.
Про́нскае
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
н. |
Н. |
Про́нскае |
Р. |
Про́нскага |
Д. |
Про́нскаму |
В. |
Про́нскае |
Т. |
Про́нскім |
М. |
Про́нскім |
Про́нцавічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Про́нцавічы |
Р. |
Про́нцавіч Про́нцавічаў |
Д. |
Про́нцавічам |
В. |
Про́нцавічы |
Т. |
Про́нцавічамі |
М. |
Про́нцавічах |
Про́нцаўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Про́нцаўка |
Р. |
Про́нцаўкі |
Д. |
Про́нцаўцы |
В. |
Про́нцаўку |
Т. |
Про́нцаўкай Про́нцаўкаю |
М. |
Про́нцаўцы |