про́мнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. про́мнік про́мнікі
Р. про́мніка про́мнікаў
Д. про́мніку про́мнікам
В. про́мнік про́мнікі
Т. про́мнікам про́мнікамі
М. про́мніку про́мніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)