мнагако́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
мнагако́нны |
мнагако́нная |
мнагако́ннае |
мнагако́нныя |
Р. |
мнагако́ннага |
мнагако́ннай мнагако́ннае |
мнагако́ннага |
мнагако́нных |
Д. |
мнагако́ннаму |
мнагако́ннай |
мнагако́ннаму |
мнагако́нным |
В. |
мнагако́нны (неадуш.) мнагако́ннага (адуш.) |
мнагако́нную |
мнагако́ннае |
мнагако́нныя (неадуш.) мнагако́нных (адуш.) |
Т. |
мнагако́нным |
мнагако́ннай мнагако́ннаю |
мнагако́нным |
мнагако́ннымі |
М. |
мнагако́нным |
мнагако́ннай |
мнагако́нным |
мнагако́нных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
мнагако́рпусны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
мнагако́рпусны |
мнагако́рпусная |
мнагако́рпуснае |
мнагако́рпусныя |
Р. |
мнагако́рпуснага |
мнагако́рпуснай мнагако́рпуснае |
мнагако́рпуснага |
мнагако́рпусных |
Д. |
мнагако́рпуснаму |
мнагако́рпуснай |
мнагако́рпуснаму |
мнагако́рпусным |
В. |
мнагако́рпусны (неадуш.) мнагако́рпуснага (адуш.) |
мнагако́рпусную |
мнагако́рпуснае |
мнагако́рпусныя (неадуш.) мнагако́рпусных (адуш.) |
Т. |
мнагако́рпусным |
мнагако́рпуснай мнагако́рпуснаю |
мнагако́рпусным |
мнагако́рпуснымі |
М. |
мнагако́рпусным |
мнагако́рпуснай |
мнагако́рпусным |
мнагако́рпусных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
мнагакра́тна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
мнагакра́тна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
мнагакра́тнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
мнагакра́тнасць |
Р. |
мнагакра́тнасці |
Д. |
мнагакра́тнасці |
В. |
мнагакра́тнасць |
Т. |
мнагакра́тнасцю |
М. |
мнагакра́тнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
мнагакра́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
мнагакра́тны |
мнагакра́тная |
мнагакра́тнае |
мнагакра́тныя |
Р. |
мнагакра́тнага |
мнагакра́тнай мнагакра́тнае |
мнагакра́тнага |
мнагакра́тных |
Д. |
мнагакра́тнаму |
мнагакра́тнай |
мнагакра́тнаму |
мнагакра́тным |
В. |
мнагакра́тны (неадуш.) мнагакра́тнага (адуш.) |
мнагакра́тную |
мнагакра́тнае |
мнагакра́тныя (неадуш.) мнагакра́тных (адуш.) |
Т. |
мнагакра́тным |
мнагакра́тнай мнагакра́тнаю |
мнагакра́тным |
мнагакра́тнымі |
М. |
мнагакра́тным |
мнагакра́тнай |
мнагакра́тным |
мнагакра́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
мнагаку́тнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
мнагаку́тнік |
мнагаку́тнікі |
Р. |
мнагаку́тніка |
мнагаку́тнікаў |
Д. |
мнагаку́тніку |
мнагаку́тнікам |
В. |
мнагаку́тнік |
мнагаку́тнікі |
Т. |
мнагаку́тнікам |
мнагаку́тнікамі |
М. |
мнагаку́тніку |
мнагаку́тніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
мнагаку́тны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
мнагаку́тны |
мнагаку́тная |
мнагаку́тнае |
мнагаку́тныя |
Р. |
мнагаку́тнага |
мнагаку́тнай мнагаку́тнае |
мнагаку́тнага |
мнагаку́тных |
Д. |
мнагаку́тнаму |
мнагаку́тнай |
мнагаку́тнаму |
мнагаку́тным |
В. |
мнагаку́тны (неадуш.) мнагаку́тнага (адуш.) |
мнагаку́тную |
мнагаку́тнае |
мнагаку́тныя (неадуш.) мнагаку́тных (адуш.) |
Т. |
мнагаку́тным |
мнагаку́тнай мнагаку́тнаю |
мнагаку́тным |
мнагаку́тнымі |
М. |
мнагаку́тным |
мнагаку́тнай |
мнагаку́тным |
мнагаку́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
мнагаку́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
мнагаку́тны |
мнагаку́тная |
мнагаку́тнае |
мнагаку́тныя |
Р. |
мнагаку́тнага |
мнагаку́тнай мнагаку́тнае |
мнагаку́тнага |
мнагаку́тных |
Д. |
мнагаку́тнаму |
мнагаку́тнай |
мнагаку́тнаму |
мнагаку́тным |
В. |
мнагаку́тны (неадуш.) мнагаку́тнага (адуш.) |
мнагаку́тную |
мнагаку́тнае |
мнагаку́тныя (неадуш.) мнагаку́тных (адуш.) |
Т. |
мнагаку́тным |
мнагаку́тнай мнагаку́тнаю |
мнагаку́тным |
мнагаку́тнымі |
М. |
мнагаку́тным |
мнагаку́тнай |
мнагаку́тным |
мнагаку́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
мнагале́тні
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
мнагале́тні |
мнагале́тняя |
мнагале́тняе |
мнагале́тнія |
Р. |
мнагале́тняга |
мнагале́тняй мнагале́тняе |
мнагале́тняга |
мнагале́тніх |
Д. |
мнагале́тняму |
мнагале́тняй |
мнагале́тняму |
мнагале́тнім |
В. |
мнагале́тні (неадуш.) мнагале́тняга (адуш.) |
мнагале́тнюю |
мнагале́тняе |
мнагале́тнія (неадуш.) мнагале́тніх (адуш.) |
Т. |
мнагале́тнім |
мнагале́тняй мнагале́тняю |
мнагале́тнім |
мнагале́тнімі |
М. |
мнагале́тнім |
мнагале́тняй |
мнагале́тнім |
мнагале́тніх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мнагале́тнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
мнагале́тнік |
мнагале́тнікі |
Р. |
мнагале́тніку |
мнагале́тнікаў |
Д. |
мнагале́тніку |
мнагале́тнікам |
В. |
мнагале́тнік |
мнагале́тнікі |
Т. |
мнагале́тнікам |
мнагале́тнікамі |
М. |
мнагале́тніку |
мнагале́тніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.