мнагако́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мнагако́нны мнагако́нная мнагако́ннае мнагако́нныя
Р. мнагако́ннага мнагако́ннай
мнагако́ннае
мнагако́ннага мнагако́нных
Д. мнагако́ннаму мнагако́ннай мнагако́ннаму мнагако́нным
В. мнагако́нны (неадуш.)
мнагако́ннага (адуш.)
мнагако́нную мнагако́ннае мнагако́нныя (неадуш.)
мнагако́нных (адуш.)
Т. мнагако́нным мнагако́ннай
мнагако́ннаю
мнагако́нным мнагако́ннымі
М. мнагако́нным мнагако́ннай мнагако́нным мнагако́нных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)