Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
бвгдежзійклмнпрстўхцчшя

По́равічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. По́равічы
Р. По́равіч
По́равічаў
Д. По́равічам
В. По́равічы
Т. По́равічамі
М. По́равічах

по́равы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. по́равы по́равая по́равае по́равыя
Р. по́равага по́равай
по́равае		 по́равага по́равых
Д. по́раваму по́равай по́раваму по́равым
В. по́равы (неадуш.)
по́равага (адуш.)		 по́равую по́равае по́равыя (неадуш.)
по́равых (адуш.)
Т. по́равым по́равай
по́раваю		 по́равым по́равымі
М. по́равым по́равай по́равым по́равых

Крыніцы: piskunou2012.

По́разава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. По́разава
Р. По́разава
Д. По́разаву
В. По́разава
Т. По́разавам
М. По́разаве

поразапаўня́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. поразапаўня́льнік поразапаўня́льнікі
Р. поразапаўня́льніка поразапаўня́льнікаў
Д. поразапаўня́льніку поразапаўня́льнікам
В. поразапаўня́льнік поразапаўня́льнікі
Т. поразапаўня́льнікам поразапаўня́льнікамі
М. поразапаўня́льніку поразапаўня́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

по́разаўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. по́разаўскі по́разаўская по́разаўскае по́разаўскія
Р. по́разаўскага по́разаўскай
по́разаўскае		 по́разаўскага по́разаўскіх
Д. по́разаўскаму по́разаўскай по́разаўскаму по́разаўскім
В. по́разаўскі (неадуш.)
по́разаўскага (адуш.)		 по́разаўскую по́разаўскае по́разаўскія (неадуш.)
по́разаўскіх (адуш.)
Т. по́разаўскім по́разаўскай
по́разаўскаю		 по́разаўскім по́разаўскімі
М. по́разаўскім по́разаўскай по́разаўскім по́разаўскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

по́разь

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
по́разь - -

Крыніцы: piskunou2012.

пораізо́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. пораізо́л
Р. пораізо́лу
Д. пораізо́лу
В. пораізо́л
Т. пораізо́лам
М. пораізо́ле

Крыніцы: piskunou2012.

По́райсць

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. По́райсць
Р. По́райсці
Д. По́райсці
В. По́райсць
Т. По́райсцю
М. По́райсці

пораме́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пораме́р пораме́ры
Р. пораме́ра пораме́раў
Д. пораме́ру пораме́рам
В. пораме́р пораме́ры
Т. пораме́рам пораме́рамі
М. пораме́ры пораме́рах

Крыніцы: piskunou2012.

пораме́тр

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пораме́тр пораме́тры
Р. пораме́тра пораме́траў
Д. пораме́тру пораме́трам
В. пораме́тр пораме́тры
Т. пораме́трам пораме́трамі
М. пораме́тры пораме́трах

Крыніцы: piskunou2012.