стара́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
стара́юся |
стара́емся |
| 2-я ас. |
стара́ешся |
стара́ецеся |
| 3-я ас. |
стара́ецца |
стара́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
стара́ўся |
стара́ліся |
| ж. |
стара́лася |
| н. |
стара́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
стара́йся |
стара́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
стара́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
стара́я
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| ж. |
- |
| Н. |
стара́я |
стары́я |
| Р. |
старо́й |
стары́х |
| Д. |
старо́й |
стары́м |
| В. |
стару́ю |
стары́х |
| Т. |
старо́й старо́ю |
стары́мі |
| М. |
старо́й |
стары́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
Стара́я
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
| ж. |
| Н. |
Стара́я |
| Р. |
Старо́й |
| Д. |
Старо́й |
| В. |
Стару́ю |
| Т. |
Старо́й Старо́ю |
| М. |
Старо́й |
стараяўрэ́йскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
стараяўрэ́йскі |
стараяўрэ́йская |
стараяўрэ́йскае |
стараяўрэ́йскія |
| Р. |
стараяўрэ́йскага |
стараяўрэ́йскай стараяўрэ́йскае |
стараяўрэ́йскага |
стараяўрэ́йскіх |
| Д. |
стараяўрэ́йскаму |
стараяўрэ́йскай |
стараяўрэ́йскаму |
стараяўрэ́йскім |
| В. |
стараяўрэ́йскі (неадуш.) стараяўрэ́йскага (адуш.) |
стараяўрэ́йскую |
стараяўрэ́йскае |
стараяўрэ́йскія (неадуш.) стараяўрэ́йскіх (адуш.) |
| Т. |
стараяўрэ́йскім |
стараяўрэ́йскай стараяўрэ́йскаю |
стараяўрэ́йскім |
стараяўрэ́йскімі |
| М. |
стараяўрэ́йскім |
стараяўрэ́йскай |
стараяўрэ́йскім |
стараяўрэ́йскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
старгава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
старгава́ны |
старгава́ная |
старгава́нае |
старгава́ныя |
| Р. |
старгава́нага |
старгава́най старгава́нае |
старгава́нага |
старгава́ных |
| Д. |
старгава́наму |
старгава́най |
старгава́наму |
старгава́ным |
| В. |
старгава́ны (неадуш.) старгава́нага (адуш.) |
старгава́ную |
старгава́нае |
старгава́ныя (неадуш.) старгава́ных (адуш.) |
| Т. |
старгава́ным |
старгава́най старгава́наю |
старгава́ным |
старгава́нымі |
| М. |
старгава́ным |
старгава́най |
старгава́ным |
старгава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
старгава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
старгава́ны |
старгава́ная |
старгава́нае |
старгава́ныя |
| Р. |
старгава́нага |
старгава́най старгава́нае |
старгава́нага |
старгава́ных |
| Д. |
старгава́наму |
старгава́най |
старгава́наму |
старгава́ным |
| В. |
старгава́ны (неадуш.) старгава́нага (адуш.) |
старгава́ную |
старгава́нае |
старгава́ныя (неадуш.) старгава́ных (адуш.) |
| Т. |
старгава́ным |
старгава́най старгава́наю |
старгава́ным |
старгава́нымі |
| М. |
старгава́ным |
старгава́най |
старгава́ным |
старгава́ных |
Кароткая форма: старгава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
старгава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
старгу́юся |
старгу́емся |
| 2-я ас. |
старгу́ешся |
старгу́ецеся |
| 3-я ас. |
старгу́ецца |
старгу́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
старгава́ўся |
старгава́ліся |
| ж. |
старгава́лася |
| н. |
старгава́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
старгу́йся |
старгу́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
старгава́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
старгава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
старгу́ю |
старгу́ем |
| 2-я ас. |
старгу́еш |
старгу́еце |
| 3-я ас. |
старгу́е |
старгу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
старгава́ў |
старгава́лі |
| ж. |
старгава́ла |
| н. |
старгава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
старгу́й |
старгу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
старгава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
старгаві́ца
‘персаніфікаванае паняцце, як асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
старгаві́ца |
| Р. |
старгаві́цы |
| Д. |
старгаві́цы |
| В. |
старгаві́цу |
| Т. |
старгаві́цай старгаві́цаю |
| М. |
старгаві́цы |
Крыніцы:
piskunou2012.
старгаві́ца
‘персаніфікаванае паняцце, як асоба’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
старгаві́ца |
| Р. |
старгаві́цы |
| Д. |
старгаві́цы |
| В. |
старгаві́цу |
| Т. |
старгаві́цай старгаві́цаю |
| М. |
старгаві́цы |
Крыніцы:
piskunou2012.