старгаві́ца

‘персаніфікаванае паняцце, як асоба’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. старгаві́ца
Р. старгаві́цы
Д. старгаві́цы
В. старгаві́цу
Т. старгаві́цай
старгаві́цаю
М. старгаві́цы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)