гергета́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
гергечу́ |
герге́чам |
2-я ас. |
герге́чаш |
герге́чаце |
3-я ас. |
герге́ча |
герге́чуць |
Прошлы час |
м. |
гергета́ў |
гергета́лі |
ж. |
гергета́ла |
н. |
гергета́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
гергечы́ |
гергечы́це |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
герге́чучы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
гергетну́ць
‘аднакратны дзеяслоў да гергетаць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
гергетну́ |
гергетнё́м |
2-я ас. |
гергетне́ш |
гергетняце́ |
3-я ас. |
гергетне́ |
гергетну́ць |
Прошлы час |
м. |
гергетну́ў |
гергетну́лі |
ж. |
гергетну́ла |
н. |
гергетну́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
гергетні́ |
гергетні́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
гергетну́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ге́рдаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ге́рдаю |
ге́рдаем |
2-я ас. |
ге́рдаеш |
ге́рдаеце |
3-я ас. |
ге́рдае |
ге́рдаюць |
Прошлы час |
м. |
ге́рдаў |
ге́рдалі |
ж. |
ге́рдала |
н. |
ге́рдала |
Загадны лад |
2-я ас. |
ге́рдай |
ге́рдайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
ге́рдаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Ге́рдзеўцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Ге́рдзеўцы |
Р. |
Ге́рдзеўцаў |
Д. |
Ге́рдзеўцам |
В. |
Ге́рдзеўцы |
Т. |
Ге́рдзеўцамі |
М. |
Ге́рдзеўцах |
Герду́цішкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Герду́цішкі |
Р. |
Герду́цішак Герду́цішкаў |
Д. |
Герду́цішкам |
В. |
Герду́цішкі |
Т. |
Герду́цішкамі |
М. |
Герду́цішках |
Герду́шкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Герду́шкі |
Р. |
Герду́шак Герду́шкаў |
Д. |
Герду́шкам |
В. |
Герду́шкі |
Т. |
Герду́шкамі |
М. |
Герду́шках |
Ге́ркі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Ге́ркі |
Р. |
Ге́ркаў |
Д. |
Ге́ркам |
В. |
Ге́ркі |
Т. |
Ге́ркамі |
М. |
Ге́рках |
герко́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
герко́н |
герко́ны |
Р. |
герко́на |
герко́наў |
Д. |
герко́ну |
герко́нам |
В. |
герко́н |
герко́ны |
Т. |
герко́нам |
герко́намі |
М. |
герко́не |
герко́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.