цераспало́сны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
цераспало́сны |
цераспало́сная |
цераспало́снае |
цераспало́сныя |
| Р. |
цераспало́снага |
цераспало́снай цераспало́снае |
цераспало́снага |
цераспало́сных |
| Д. |
цераспало́снаму |
цераспало́снай |
цераспало́снаму |
цераспало́сным |
| В. |
цераспало́сны (неадуш.) цераспало́снага (адуш.) |
цераспало́сную |
цераспало́снае |
цераспало́сныя (неадуш.) цераспало́сных (адуш.) |
| Т. |
цераспало́сным |
цераспало́снай цераспало́снаю |
цераспало́сным |
цераспало́снымі |
| М. |
цераспало́сным |
цераспало́снай |
цераспало́сным |
цераспало́сных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Цераспо́лле
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Цераспо́лле |
| Р. |
Цераспо́лля |
| Д. |
Цераспо́ллю |
| В. |
Цераспо́лле |
| Т. |
Цераспо́ллем |
| М. |
Цераспо́ллі |
церассядзе́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
церассядзе́льнік |
церассядзе́льнікі |
| Р. |
церассядзе́льніка |
церассядзе́льнікаў |
| Д. |
церассядзе́льніку |
церассядзе́льнікам |
| В. |
церассядзе́льнік |
церассядзе́льнікі |
| Т. |
церассядзе́льнікам |
церассядзе́льнікамі |
| М. |
церассядзе́льніку |
церассядзе́льніках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
церассядзё́лак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
церассядзё́лак |
церассядзё́лкі |
| Р. |
церассядзё́лка |
церассядзё́лкаў |
| Д. |
церассядзё́лку |
церассядзё́лкам |
| В. |
церассядзё́лак |
церассядзё́лкі |
| Т. |
церассядзё́лкам |
церассядзё́лкамі |
| М. |
церассядзё́лку |
церассядзё́лках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
церассядзё́лкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
церассядзё́лкавы |
церассядзё́лкавая |
церассядзё́лкавае |
церассядзё́лкавыя |
| Р. |
церассядзё́лкавага |
церассядзё́лкавай церассядзё́лкавае |
церассядзё́лкавага |
церассядзё́лкавых |
| Д. |
церассядзё́лкаваму |
церассядзё́лкавай |
церассядзё́лкаваму |
церассядзё́лкавым |
| В. |
церассядзё́лкавы (неадуш.) церассядзё́лкавага (адуш.) |
церассядзё́лкавую |
церассядзё́лкавае |
церассядзё́лкавыя (неадуш.) церассядзё́лкавых (адуш.) |
| Т. |
церассядзё́лкавым |
церассядзё́лкавай церассядзё́лкаваю |
церассядзё́лкавым |
церассядзё́лкавымі |
| М. |
церассядзё́лкавым |
церассядзё́лкавай |
церассядзё́лкавым |
церассядзё́лкавых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
церассядзё́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
церассядзё́льнік |
церассядзё́льнікі |
| Р. |
церассядзё́льніка |
церассядзё́льнікаў |
| Д. |
церассядзё́льніку |
церассядзё́льнікам |
| В. |
церассядзё́льнік |
церассядзё́льнікі |
| Т. |
церассядзё́льнікам |
церассядзё́льнікамі |
| М. |
церассядзё́льніку |
церассядзё́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Церахаві́чы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Церахаві́чы |
| Р. |
Церахаві́ч Церахаві́чаў |
| Д. |
Церахаві́чам |
| В. |
Церахаві́чы |
| Т. |
Церахаві́чамі |
| М. |
Церахаві́чах |
Церахі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Церахі́ |
| Р. |
Церахо́ў |
| Д. |
Цераха́м |
| В. |
Церахі́ |
| Т. |
Цераха́мі |
| М. |
Цераха́х |
Церахо́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Церахо́ва |
| Р. |
Церахо́ва |
| Д. |
Церахо́ву |
| В. |
Церахо́ва |
| Т. |
Церахо́вам |
| М. |
Церахо́ве |