Verbum

анлайнавы слоўнік

Ска́рчава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

скарчанела

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
скарчанела	-	-

скарчане́ласць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

скарчане́лы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	скарчане́лы	скарчане́лая	скарчане́лае	скарчане́лыя
Р.	скарчане́лага	скарчане́лай скарчане́лае	скарчане́лага	скарчане́лых
Д.	скарчане́ламу	скарчане́лай	скарчане́ламу	скарчане́лым
В.	скарчане́лы (неадуш.) скарчане́лага (адуш.)	скарчане́лую	скарчане́лае	скарчане́лыя (неадуш.) скарчане́лых (адуш.)
Т.	скарчане́лым	скарчане́лай скарчане́лаю	скарчане́лым	скарчане́лымі
М.	скарчане́лым	скарчане́лай	скарчане́лым	скарчане́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

скарчане́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

скарчане́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

скарчэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Скары́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Скары́на

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Скарына́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне