Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

клю́каць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. клю́каю клю́каем
2-я ас. клю́каеш клю́каеце
3-я ас. клю́кае клю́каюць
Прошлы час
м. клю́каў клю́калі
ж. клю́кала
н. клю́кала
Загадны лад
2-я ас. клю́кай клю́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час клю́каючы

Крыніцы: piskunou2012.

клю́кнуцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. клю́кнуся клю́кнемся
2-я ас. клю́кнешся клю́кнецеся
3-я ас. клю́кнецца клю́кнуцца
Прошлы час
м. клю́кнуўся клю́кнуліся
ж. клю́кнулася
н. клю́кнулася
Дзеепрыслоўе
прош. час клю́кнуўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

клю́кнуць

‘падрамаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. клю́кну клю́кнем
2-я ас. клю́кнеш клю́кнеце
3-я ас. клю́кне клю́кнуць
Прошлы час
м. клю́кнуў клю́кнулі
ж. клю́кнула
н. клю́кнула
Загадны лад
2-я ас. клю́кні клю́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час клю́кнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Клюко́ўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Клюко́ўцы
Р. Клюко́ўцаў
Д. Клюко́ўцам
В. Клюко́ўцы
Т. Клюко́ўцамі
М. Клюко́ўцах

клю́нуць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. клю́ну клю́нем
2-я ас. клю́неш клю́неце
3-я ас. клю́не клю́нуць
Прошлы час
м. клю́нуў клю́нулі
ж. клю́нула
н. клю́нула
Загадны лад
2-я ас. клю́нь клю́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час клю́нуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

клю́ч

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. клю́ч ключы́
Р. ключа́ ключо́ў
Д. ключу́ ключа́м
В. клю́ч ключы́
Т. ключо́м ключа́мі
М. ключы́ ключа́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Клю́ч

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Клю́ч
Р. Ключа́
Д. Ключу́
В. Клю́ч
Т. Ключо́м
М. Ключы́

ключавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ключавы́ ключава́я ключаво́е ключавы́я
Р. ключаво́га ключаво́й
ключаво́е
ключаво́га ключавы́х
Д. ключаво́му ключаво́й ключаво́му ключавы́м
В. ключавы́ (неадуш.)
ключаво́га (адуш.)
ключаву́ю ключаво́е ключавы́я (неадуш.)
ключавы́х (адуш.)
Т. ключавы́м ключаво́й
ключаво́ю
ключавы́м ключавы́мі
М. ключавы́м ключаво́й ключавы́м ключавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ключавы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
м.
Н. Ключавы́
Р. Ключаво́га
Д. Ключаво́му
В. Ключавы́
Т. Ключавы́м
М. Ключавы́м

Ключаго́рская

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
ж.
Н. Ключаго́рская
Р. Ключаго́рскай
Д. Ключаго́рскай
В. Ключаго́рскую
Т. Ключаго́рскай
Ключаго́рскаю
М. Ключаго́рскай