Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агдеёжзілоруыэюя’

бракаро́бскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бракаро́бскі бракаро́бская бракаро́бскае бракаро́бскія
Р. бракаро́бскага бракаро́бскай
бракаро́бскае		 бракаро́бскага бракаро́бскіх
Д. бракаро́бскаму бракаро́бскай бракаро́бскаму бракаро́бскім
В. бракаро́бскі (неадуш.)
бракаро́бскага (адуш.)		 бракаро́бскую бракаро́бскае бракаро́бскія (неадуш.)
бракаро́бскіх (адуш.)
Т. бракаро́бскім бракаро́бскай
бракаро́бскаю		 бракаро́бскім бракаро́бскімі
М. бракаро́бскім бракаро́бскай бракаро́бскім бракаро́бскіх

Крыніцы: piskunou2012.

бракаро́бства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. бракаро́бства
Р. бракаро́бства
Д. бракаро́бству
В. бракаро́бства
Т. бракаро́бствам
М. бракаро́бстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

брака́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. брака́т
Р. брака́ту
Д. брака́ту
В. брака́т
Т. брака́там
М. брака́це

Крыніцы: piskunou2012.

бракаўшчы́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бракаўшчы́к бракаўшчыкі́
Р. бракаўшчыка́ бракаўшчыко́ў
Д. бракаўшчыку́ бракаўшчыка́м
В. бракаўшчыка́ бракаўшчыко́ў
Т. бракаўшчыко́м бракаўшчыка́мі
М. бракаўшчыку́ бракаўшчыка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Бра́каўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Бра́каўшчына
Р. Бра́каўшчыны
Д. Бра́каўшчыне
В. Бра́каўшчыну
Т. Бра́каўшчынай
Бра́каўшчынаю
М. Бра́каўшчыне

бракаўшчы́ца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бракаўшчы́ца бракаўшчы́цы
Р. бракаўшчы́цы бракаўшчы́ц
Д. бракаўшчы́цы бракаўшчы́цам
В. бракаўшчы́цу бракаўшчы́ц
Т. бракаўшчы́цай
бракаўшчы́цаю		 бракаўшчы́цамі
М. бракаўшчы́цы бракаўшчы́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

бра́кацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бра́каюся бра́каемся
2-я ас. бра́каешся бра́каецеся
3-я ас. бра́каецца бра́каюцца
Прошлы час
м. бра́каўся бра́каліся
ж. бра́калася
н. бра́калася
Загадны лад
2-я ас. бра́кайся бра́кайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час бра́каючыся

Крыніцы: piskunou2012.

бра́каць

‘падаць з шумам; кідаць што-небудзь з шумам’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бра́каю бра́каем
2-я ас. бра́каеш бра́каеце
3-я ас. бра́кае бра́каюць
Прошлы час
м. бра́каў бра́калі
ж. бра́кала
н. бра́кала
Загадны лад
2-я ас. бра́кай бра́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бра́каючы

Крыніцы: piskunou2012.

бракера́ж

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. бракера́ж
Р. бракера́жу
Д. бракера́жу
В. бракера́ж
Т. бракера́жам
М. бракера́жы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бракера́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бракера́жны бракера́жная бракера́жнае бракера́жныя
Р. бракера́жнага бракера́жнай
бракера́жнае		 бракера́жнага бракера́жных
Д. бракера́жнаму бракера́жнай бракера́жнаму бракера́жным
В. бракера́жны (неадуш.)
бракера́жнага (адуш.)		 бракера́жную бракера́жнае бракера́жныя (неадуш.)
бракера́жных (адуш.)
Т. бракера́жным бракера́жнай
бракера́жнаю		 бракера́жным бракера́жнымі
М. бракера́жным бракера́жнай бракера́жным бракера́жных

Крыніцы: piskunou2012.