бракаўшчы́ца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бракаўшчы́ца бракаўшчы́цы
Р. бракаўшчы́цы бракаўшчы́ц
Д. бракаўшчы́цы бракаўшчы́цам
В. бракаўшчы́цу бракаўшчы́ц
Т. бракаўшчы́цай
бракаўшчы́цаю		 бракаўшчы́цамі
М. бракаўшчы́цы бракаўшчы́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)