бракаўшчы́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бракаўшчы́к бракаўшчыкі́
Р. бракаўшчыка́ бракаўшчыко́ў
Д. бракаўшчыку́ бракаўшчыка́м
В. бракаўшчыка́ бракаўшчыко́ў
Т. бракаўшчыко́м бракаўшчыка́мі
М. бракаўшчыку́ бракаўшчыка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)