клю́дзіць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
клю́джу |
клю́дзім |
| 2-я ас. |
клю́дзіш |
клю́дзіце |
| 3-я ас. |
клю́дзіць |
клю́дзяць |
| Прошлы час |
| м. |
клю́дзіў |
клю́дзілі |
| ж. |
клю́дзіла |
| н. |
клю́дзіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
клю́дзь |
клю́дзьце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
клю́дзячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
клю́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
клю́з |
клю́зы |
| Р. |
клю́за |
клю́заў |
| Д. |
клю́зу |
клю́зам |
| В. |
клю́з |
клю́зы |
| Т. |
клю́зам |
клю́замі |
| М. |
клю́зе |
клю́зах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Клюі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Клюі́ |
| Р. |
Клюё́ў |
| Д. |
Клюя́м |
| В. |
Клюі́ |
| Т. |
Клюя́мі |
| М. |
Клюя́х |
Клюкаві́чы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Клюкаві́чы |
| Р. |
Клюкаві́ч Клюкаві́чаў |
| Д. |
Клюкаві́чам |
| В. |
Клюкаві́чы |
| Т. |
Клюкаві́чамі |
| М. |
Клюкаві́чах |
Клю́каўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Клю́каўка |
| Р. |
Клю́каўкі |
| Д. |
Клю́каўцы |
| В. |
Клю́каўку |
| Т. |
Клю́каўкай Клю́каўкаю |
| М. |
Клю́каўцы |
клю́кацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
клю́каюся |
клю́каемся |
| 2-я ас. |
клю́каешся |
клю́каецеся |
| 3-я ас. |
клю́каецца |
клю́каюцца |
| Прошлы час |
| м. |
клю́каўся |
клю́каліся |
| ж. |
клю́калася |
| н. |
клю́калася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
клю́кайся |
клю́кайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
клю́каючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.