Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
авлорухыэ

старакато́лік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. старакато́лік старакато́лікі
Р. старакато́ліка старакато́лікаў
Д. старакато́ліку старакато́лікам
В. старакато́ліка старакато́лікаў
Т. старакато́лікам старакато́лікамі
М. старакато́ліку старакато́ліках

Крыніцы: piskunou2012.

старакірмашо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. старакірмашо́вы старакірмашо́вая старакірмашо́вае старакірмашо́выя
Р. старакірмашо́вага старакірмашо́вай
старакірмашо́вае		 старакірмашо́вага старакірмашо́вых
Д. старакірмашо́ваму старакірмашо́вай старакірмашо́ваму старакірмашо́вым
В. старакірмашо́вы (неадуш.)
старакірмашо́вага (адуш.)		 старакірмашо́вую старакірмашо́вае старакірмашо́выя (неадуш.)
старакірмашо́вых (адуш.)
Т. старакірмашо́вым старакірмашо́вай
старакірмашо́ваю		 старакірмашо́вым старакірмашо́вымі
М. старакірмашо́вым старакірмашо́вай старакірмашо́вым старакірмашо́вых

Крыніцы: piskunou2012.

старакіта́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. старакіта́йскі старакіта́йская старакіта́йскае старакіта́йскія
Р. старакіта́йскага старакіта́йскай
старакіта́йскае		 старакіта́йскага старакіта́йскіх
Д. старакіта́йскаму старакіта́йскай старакіта́йскаму старакіта́йскім
В. старакіта́йскі (неадуш.)
старакіта́йскага (адуш.)		 старакіта́йскую старакіта́йскае старакіта́йскія (неадуш.)
старакіта́йскіх (адуш.)
Т. старакіта́йскім старакіта́йскай
старакіта́йскаю		 старакіта́йскім старакіта́йскімі
М. старакіта́йскім старакіта́йскай старакіта́йскім старакіта́йскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Старако́жаўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Старако́жаўка
Р. Старако́жаўкі
Д. Старако́жаўцы
В. Старако́жаўку
Т. Старако́жаўкай
Старако́жаўкаю
М. Старако́жаўцы

Старакра́снае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Старакра́снае
Р. Старакра́снага
Д. Старакра́снаму
В. Старакра́снае
Т. Старакра́сным
М. Старакра́сным

старале́ссе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. старале́ссе
Р. старале́сся
Д. старале́ссю
В. старале́ссе
Т. старале́ссем
М. старале́ссі

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Старамлы́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Старамлы́ны
Р. Старамлы́н
Старамлы́наў
Д. Старамлы́нам
В. Старамлы́ны
Т. Старамлы́намі
М. Старамлы́нах

старамо́дна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
старамо́дна старамо́дней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

старамо́днасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. старамо́днасць
Р. старамо́днасці
Д. старамо́днасці
В. старамо́днасць
Т. старамо́днасцю
М. старамо́днасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

старамо́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. старамо́дны старамо́дная старамо́днае старамо́дныя
Р. старамо́днага старамо́днай
старамо́днае		 старамо́днага старамо́дных
Д. старамо́днаму старамо́днай старамо́днаму старамо́дным
В. старамо́дны (неадуш.)
старамо́днага (адуш.)		 старамо́дную старамо́днае старамо́дныя (неадуш.)
старамо́дных (адуш.)
Т. старамо́дным старамо́днай
старамо́днаю		 старамо́дным старамо́днымі
М. старамо́дным старамо́днай старамо́дным старамо́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.