Старако́жаўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Старако́жаўка
Р. Старако́жаўкі
Д. Старако́жаўцы
В. Старако́жаўку
Т. Старако́жаўкай
Старако́жаўкаю
М. Старако́жаўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)