прывярэ́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прывярэ́джаны |
прывярэ́джаная |
прывярэ́джанае |
прывярэ́джаныя |
| Р. |
прывярэ́джанага |
прывярэ́джанай прывярэ́джанае |
прывярэ́джанага |
прывярэ́джаных |
| Д. |
прывярэ́джанаму |
прывярэ́джанай |
прывярэ́джанаму |
прывярэ́джаным |
| В. |
прывярэ́джаны (неадуш.) прывярэ́джанага (адуш.) |
прывярэ́джаную |
прывярэ́джанае |
прывярэ́джаныя (неадуш.) прывярэ́джаных (адуш.) |
| Т. |
прывярэ́джаным |
прывярэ́джанай прывярэ́джанаю |
прывярэ́джаным |
прывярэ́джанымі |
| М. |
прывярэ́джаным |
прывярэ́джанай |
прывярэ́джаным |
прывярэ́джаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
прывясло́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прывясло́ўванне |
| Р. |
прывясло́ўвання |
| Д. |
прывясло́ўванню |
| В. |
прывясло́ўванне |
| Т. |
прывясло́ўваннем |
| М. |
прывясло́ўванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
прывясло́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прывясло́ўваюся |
прывясло́ўваемся |
| 2-я ас. |
прывясло́ўваешся |
прывясло́ўваецеся |
| 3-я ас. |
прывясло́ўваецца |
прывясло́ўваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
прывясло́ўваўся |
прывясло́ўваліся |
| ж. |
прывясло́ўвалася |
| н. |
прывясло́ўвалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прывясло́ўвайся |
прывясло́ўвайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прывясло́ўваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
прывясло́ўваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прывясло́ўваю |
прывясло́ўваем |
| 2-я ас. |
прывясло́ўваеш |
прывясло́ўваеце |
| 3-я ас. |
прывясло́ўвае |
прывясло́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прывясло́ўваў |
прывясло́ўвалі |
| ж. |
прывясло́ўвала |
| н. |
прывясло́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прывясло́ўвай |
прывясло́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прывясло́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прывясны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прывясны́ |
прывясна́я |
прывясно́е |
прывясны́я |
| Р. |
прывясно́га |
прывясно́й прывясно́е |
прывясно́га |
прывясны́х |
| Д. |
прывясно́му |
прывясно́й |
прывясно́му |
прывясны́м |
| В. |
прывясны́ (неадуш.) прывясно́га (адуш.) |
прывясну́ю |
прывясно́е |
прывясны́я (неадуш.) прывясны́х (адуш.) |
| Т. |
прывясны́м |
прывясно́й прывясно́ю |
прывясны́м |
прывясны́мі |
| М. |
прывясны́м |
прывясно́й |
прывясны́м |
прывясны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
прывя́ць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прывя́не |
прывя́нуць |
| Прошлы час |
| м. |
прывя́ў |
прывя́лі |
| ж. |
прывя́ла |
| н. |
прывя́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прывя́ўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прывяча́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прывяча́ю |
прывяча́ем |
| 2-я ас. |
прывяча́еш |
прывяча́еце |
| 3-я ас. |
прывяча́е |
прывяча́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прывяча́ў |
прывяча́лі |
| ж. |
прывяча́ла |
| н. |
прывяча́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прывяча́й |
прывяча́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прывяча́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыгаблё́ваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыгаблё́ваны |
прыгаблё́ваная |
прыгаблё́ванае |
прыгаблё́ваныя |
| Р. |
прыгаблё́ванага |
прыгаблё́ванай прыгаблё́ванае |
прыгаблё́ванага |
прыгаблё́ваных |
| Д. |
прыгаблё́ванаму |
прыгаблё́ванай |
прыгаблё́ванаму |
прыгаблё́ваным |
| В. |
прыгаблё́ваны прыгаблё́ванага |
прыгаблё́ваную |
прыгаблё́ванае |
прыгаблё́ваныя прыгаблё́ваных |
| Т. |
прыгаблё́ваным |
прыгаблё́ванай прыгаблё́ванаю |
прыгаблё́ваным |
прыгаблё́ванымі |
| М. |
прыгаблё́ваным |
прыгаблё́ванай |
прыгаблё́ваным |
прыгаблё́ваных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012.
прыгаблё́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыгаблё́ваны |
прыгаблё́ваная |
прыгаблё́ванае |
прыгаблё́ваныя |
| Р. |
прыгаблё́ванага |
прыгаблё́ванай прыгаблё́ванае |
прыгаблё́ванага |
прыгаблё́ваных |
| Д. |
прыгаблё́ванаму |
прыгаблё́ванай |
прыгаблё́ванаму |
прыгаблё́ваным |
| В. |
прыгаблё́ваны прыгаблё́ванага |
прыгаблё́ваную |
прыгаблё́ванае |
прыгаблё́ваныя прыгаблё́ваных |
| Т. |
прыгаблё́ваным |
прыгаблё́ванай прыгаблё́ванаю |
прыгаблё́ваным |
прыгаблё́ванымі |
| М. |
прыгаблё́ваным |
прыгаблё́ванай |
прыгаблё́ваным |
прыгаблё́ваных |
Кароткая форма: прыгаблё́вана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012.