прывяча́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прывяча́ю прывяча́ем
2-я ас. прывяча́еш прывяча́еце
3-я ас. прывяча́е прывяча́юць
Прошлы час
м. прывяча́ў прывяча́лі
ж. прывяча́ла
н. прывяча́ла
Загадны лад
2-я ас. прывяча́й прывяча́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прывяча́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)