Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
бвгдежзійклмнпрстўхцчшя

по́ні

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. по́ні по́ні
Р. по́ні по́ні
Д. по́ні по́ні
В. по́ні по́ні
Т. по́ні по́ні
М. по́ні по́ні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

по́нізу

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
по́нізу - -

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

по́нча

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. по́нча по́нча
Р. по́нча по́нча
Д. по́нча по́нча
В. по́нча по́нча
Т. по́нча по́нча
М. по́нча по́нча

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

по́нчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. по́нчык по́нчыкі
Р. по́нчыка по́нчыкаў
Д. по́нчыку по́нчыкам
В. по́нчык по́нчыкі
Т. по́нчыкам по́нчыкамі
М. по́нчыку по́нчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

по́нчыкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. по́нчыкавы по́нчыкавая по́нчыкавае по́нчыкавыя
Р. по́нчыкавага по́нчыкавай
по́нчыкавае		 по́нчыкавага по́нчыкавых
Д. по́нчыкаваму по́нчыкавай по́нчыкаваму по́нчыкавым
В. по́нчыкавы по́нчыкавую по́нчыкавае по́нчыкавыя
Т. по́нчыкавым по́нчыкавай
по́нчыкаваю		 по́нчыкавым по́нчыкавымі
М. по́нчыкавым по́нчыкавай по́нчыкавым по́нчыкавых

Крыніцы: tsblm1996.

по́нюх

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. по́нюх
Р. по́нюха
Д. по́нюху
В. по́нюх
Т. по́нюхам
М. по́нюху

Крыніцы: piskunou2012.

По́ня

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. По́ня
Р. По́ні
Д. По́ні
В. По́ню
Т. По́няй
По́няю
М. По́ні

по́п

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. по́п папы́
Р. папа́ папо́ў
Д. папу́ папа́м
В. папа́ папо́ў
Т. папо́м папа́мі
М. папе́ папа́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

по́пад

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. по́пад
Р. по́пада
Д. по́паду
В. по́пад
Т. по́падам
М. по́падзе

Крыніцы: piskunou2012.

по́паўзень

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. по́паўзень по́паўзні
Р. по́паўзня по́паўзняў
Д. по́паўзню по́паўзням
В. по́паўзня по́паўзняў
Т. по́паўзнем по́паўзнямі
М. по́паўзні по́паўзнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.