тэрасава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
тэрасу́ю |
тэрасу́ем |
2-я ас. |
тэрасу́еш |
тэрасу́еце |
3-я ас. |
тэрасу́е |
тэрасу́юць |
Прошлы час |
м. |
тэрасава́ў |
тэрасава́лі |
ж. |
тэрасава́ла |
н. |
тэрасава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
тэрасу́й |
тэрасу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
тэрасава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
тэра́савы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
тэра́савы |
тэра́савая |
тэра́савае |
тэра́савыя |
Р. |
тэра́савага |
тэра́савай тэра́савае |
тэра́савага |
тэра́савых |
Д. |
тэра́саваму |
тэра́савай |
тэра́саваму |
тэра́савым |
В. |
тэра́савы (неадуш.) тэра́савага (адуш.) |
тэра́савую |
тэра́савае |
тэра́савыя (неадуш.) тэра́савых (адуш.) |
Т. |
тэра́савым |
тэра́савай тэра́саваю |
тэра́савым |
тэра́савымі |
М. |
тэра́савым |
тэра́савай |
тэра́савым |
тэра́савых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
тэра́ска
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
тэра́ска |
тэра́скі |
Р. |
тэра́скі |
тэра́сак |
Д. |
тэра́сцы |
тэра́скам |
В. |
тэра́ску |
тэра́скі |
Т. |
тэра́скай тэра́скаю |
тэра́скамі |
М. |
тэра́сцы |
тэра́сках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
тэраске́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
тэраске́н |
Р. |
тэраске́ну |
Д. |
тэраске́ну |
В. |
тэраске́н |
Т. |
тэраске́нам |
М. |
тэраске́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
тэра́снасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
тэра́снасць |
Р. |
тэра́снасці |
Д. |
тэра́снасці |
В. |
тэра́снасць |
Т. |
тэра́снасцю |
М. |
тэра́снасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
тэратаге́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
тэратаге́н |
тэратаге́ны |
Р. |
тэратаге́ну |
тэратаге́наў |
Д. |
тэратаге́ну |
тэратаге́нам |
В. |
тэратаге́н |
тэратаге́ны |
Т. |
тэратаге́нам |
тэратаге́намі |
М. |
тэратаге́не |
тэратаге́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
тэратагене́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
тэратагене́з |
тэратагене́зы |
Р. |
тэратагене́зу |
тэратагене́заў |
Д. |
тэратагене́зу |
тэратагене́зам |
В. |
тэратагене́з |
тэратагене́зы |
Т. |
тэратагене́зам |
тэратагене́замі |
М. |
тэратагене́зе |
тэратагене́зах |
Крыніцы:
piskunou2012.
тэратаге́ннасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
тэратаге́ннасць |
Р. |
тэратаге́ннасці |
Д. |
тэратаге́ннасці |
В. |
тэратаге́ннасць |
Т. |
тэратаге́ннасцю |
М. |
тэратаге́ннасці |
Крыніцы:
piskunou2012.