скаро́міцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
скаро́млюся |
скаро́мімся |
2-я ас. |
скаро́мішся |
скаро́міцеся |
3-я ас. |
скаро́міцца |
скаро́мяцца |
Прошлы час |
м. |
скаро́міўся |
скаро́міліся |
ж. |
скаро́мілася |
н. |
скаро́мілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
скаро́мся |
скаро́мцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
скаро́мячыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
скаро́міць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
скаро́млю |
скаро́мім |
2-я ас. |
скаро́міш |
скаро́міце |
3-я ас. |
скаро́міць |
скаро́мяць |
Прошлы час |
м. |
скаро́міў |
скаро́мілі |
ж. |
скаро́міла |
н. |
скаро́міла |
Загадны лад |
2-я ас. |
скаро́м |
скаро́мце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
скаро́мячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
скаро́мнае
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
н. |
Н. |
скаро́мнае |
Р. |
скаро́мнага |
Д. |
скаро́мнаму |
В. |
скаро́мнае |
Т. |
скаро́мным |
М. |
скаро́мным |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
скаро́мнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
скаро́мнік |
скаро́мнікі |
Р. |
скаро́мніка |
скаро́мнікаў |
Д. |
скаро́мніку |
скаро́мнікам |
В. |
скаро́мніка |
скаро́мнікаў |
Т. |
скаро́мнікам |
скаро́мнікамі |
М. |
скаро́мніку |
скаро́мніках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
скаро́мніна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
скаро́мніна |
Р. |
скаро́мніны |
Д. |
скаро́мніне |
В. |
скаро́мніну |
Т. |
скаро́мнінай скаро́мнінаю |
М. |
скаро́мніне |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
скаро́мніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
скаро́мніца |
скаро́мніцы |
Р. |
скаро́мніцы |
скаро́мніц |
Д. |
скаро́мніцы |
скаро́мніцам |
В. |
скаро́мніцу |
скаро́мніц |
Т. |
скаро́мніцай скаро́мніцаю |
скаро́мніцамі |
М. |
скаро́мніцы |
скаро́мніцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
скаро́мны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
скаро́мны |
скаро́мная |
скаро́мнае |
скаро́мныя |
Р. |
скаро́мнага |
скаро́мнай скаро́мнае |
скаро́мнага |
скаро́мных |
Д. |
скаро́мнаму |
скаро́мнай |
скаро́мнаму |
скаро́мным |
В. |
скаро́мны (неадуш.) скаро́мнага (адуш.) |
скаро́мную |
скаро́мнае |
скаро́мныя (неадуш.) скаро́мных (адуш.) |
Т. |
скаро́мным |
скаро́мнай скаро́мнаю |
скаро́мным |
скаро́мнымі |
М. |
скаро́мным |
скаро́мнай |
скаро́мным |
скаро́мных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
скаро́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
скаро́насць |
Р. |
скаро́насці |
Д. |
скаро́насці |
В. |
скаро́насць |
Т. |
скаро́насцю |
М. |
скаро́насці |
Крыніцы:
piskunou2012.
скаро́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
скаро́ны |
скаро́ная |
скаро́нае |
скаро́ныя |
Р. |
скаро́нага |
скаро́най |
скаро́нага |
скаро́ных |
Д. |
скаро́наму |
скаро́най |
скаро́наму |
скаро́ным |
В. |
скаро́ны скаро́нага |
скаро́ную |
скаро́нае |
скаро́ныя скаро́ных |
Т. |
скаро́ным |
скаро́най скаро́наю |
скаро́ным |
скаро́нымі |
М. |
скаро́ным |
скаро́най |
скаро́ным |
скаро́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
скаро́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
скаро́ны |
скаро́ная |
скаро́нае |
скаро́ныя |
Р. |
скаро́нага |
скаро́най |
скаро́нага |
скаро́ных |
Д. |
скаро́наму |
скаро́най |
скаро́наму |
скаро́ным |
В. |
скаро́ны скаро́нага |
скаро́ную |
скаро́нае |
скаро́ныя скаро́ных |
Т. |
скаро́ным |
скаро́най скаро́наю |
скаро́ным |
скаро́нымі |
М. |
скаро́ным |
скаро́най |
скаро́ным |
скаро́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.